Ogólnie - słabo...
Liczne cięcia, chaotyczny montaż (częste zmiany miejsc akcji) spowodowały, że widz się po prostu nie wczuwa w film. Szkoda, bo potencjał ogromny. Ogląda się to niczym jakiegoś smakowitego, truskawkowego loda, którego chciałoby się pochłonąć jednym kęsem i okazuje się, że ten lód jest z plastyku. Gra barw, swiatła dają rewelacyjny obraz. W niektórych scenach akcji nie ma muzyki - słychać np. samą strzelaninę, innym razem muzyka pełną parą daje kopa filmowi, kolejny ciekawy zabieg i niezwykle przyjemny w odbiorze. Jeśli ktoś ceni sobie te aspekty, to koniecznie musi zobaczyć ten film, w innym przypadku lepiej niech go nie ogląda.

Niestety reżyseria, montaż, średnia gra aktorów, głupie dialogi, fatalne rozplanowanie napięcia położyły Maxa na łopatki.
Na szczęście Payne ma swoje niebieskie dragi, więc wstanie i dokopie nam jeszcze raz :)


PS: Kompletnie nie przeszkadzał mi czarny Bravura. Scen akcji było niewiele, ale za to były fantastyczne (w podwójnym tego słowa znaczeniu)