choć porusza temat już wielokrotnie poruszany. Tych historii jednak nigdy nie za wiele. Trzeba o tym pamiętać by okropieństw II wojny światowej nigdy nie wracały.

Ciekawe skąd się wziął w roku 1944 na terenie okupowanej przez Niemców Polski ciągnący wagony z włoskimi Żydami do obozu zagłady parowóz z napisami PKP na bokach i z polskim godłem narodowym...?

"Oboje trafiają do obozu koncentracyjnego w Polsce"... chyba durna pała z tego samego środowiska co yntelygent który transporty z Żydami z Włoch przewoził parowozem z godłem Polski i napisami PKP na bokach...

Świetna rola Magdaleny Cieleckiej, jedna z końcowych scen z jej udziałem w której patrzy w lustro jest nie do zapomnienia. Szkoda, że polscy reżyserzy od dawna nie potrafią jej tak dobrze obsadzić w swoich filmach. Choć może teraz się to zmienia, "Zjednoczone stany miłości", "Gwiazdy", a wkrótce "Ciemno, prawie noc".

1944 rok, Wenecja. Max (Alessandro Averone) to obiecujący student medycyny pochodzenia żydowskiego. Jego rodzinę deportowano, zaś on ukrywa się na jednym z poddaszy. Nie chce uciekać, gdyż w Wenecji mieszka dziewczyna, którą kocha. Helena (Carolina Crescentini) jest córką francuskiego konsula honorowego i antysemity....

rok 1940, 41 itd. oraz Europę, czyli wojnę i - niezależnie od kinematografii, ale jak najbardziej zależnie od kłamliwej, ale obowiązującej narracji, mamy żyda, żydówkę lub osobę pochodzenia żydowskiego. Mam nieodparte wrażenie, że Niemcy walczyli jedynie z nimi, niemal wszystkich zabili, ale - co dziwne, biorąc pod...

dobre kino włoskie to tylko wspomnienie. Oglądając te chały, liczę tylko na jakies ładne aktorki, bo w tym Włosi zawsze byli mocni.