Nowy Jork, Meksyk, Mumbaj, Moskwa i ich mieszkańcy. Ale nie ci z pierwszych stron gazet, czy kronik towarzyskich. Bohaterami filmu są bezimienni mieszkańcy współczesnych wielomilionowych metropolii, których zazwyczaj na ulicach mijamy obojętnie. Nędzarze, drobni uliczni handlarze, kilkunastoletni narkomani, prostytutki. Znakomicie zrealizowane „Megamiasta” mają podtytuł „12 opowieści o przetrwaniu”…

Nie ma już człowieka pracy. Pozostał robotnik - ktoś gorszy, ktoś, komu się nie udało. Ktoś, komu praca nie daje godności, lecz ją odbiera. Przyzwyczajeni do wygodnego życia, coraz częściej zapomniany, jak ciężką pracę może wykonywać człowiek. Rezygnując z odautorskiego komentarza reżyser "Śmierci człowieka pracy" w wysmakowanych obraz (zdjęcia Wolfganga Thalera) rejestruje nieludzki wysiłek współcześnie zapomnianych bohaterów. Niezwykłe zdjęcia oraz muzyka (autorstwa Johna Zorna), że "Śmierć człowieka pracy" to monumentalne, nasycone emocjami dzieło.