Dawno nie oglądałem filmu, który tak mocno mnie poruszył (ostatnio chyba Życie Pi). Odbieram ten obraz mocno subiektywnie, stąd może ta fascynacja. Film zdecydowanie bardziej zrozumieją osoby, które próbowały kiedyś napisać własne teksty, wiersze czy piosenki. Jest to film, który zmusza nas do przedefiniowania swojego spojrzenia na słowa, które czasem znaczą więcej niż jesteśmy w stanie powiedzieć. Postać starca, przepełniona bólem, tęsknotą oraz wielką miłością do kobiety, którą stracił bo bardziej kochał swoją artystyczną próżność, jest narysowana w tak przejmujący i prawdziwy sposób, że zaczynamy utożsamiać się z jego opowieścią. Film pokazuje nam, że za prawdziwą sztuką stoją, prawdziwe ludzkie historie, które czasem niszczą swoich twórców. The Words dobitnie pokazuje, że każdy z nas żyje z ciężarem decyzji, które podjął oraz błędów, które popełnił, choć czasem histerycznie chcemy cofnąć czas, ten czas nie nadchodzi...

Nie wiem tylko dlaczego jest to thriller.
Pozycja obowiązkowa, choć trzeba mieć na nią "sprzyjający" dzień.
9/10