O jakim Morganie mowa?

Freeman

Przecież on nie jest narratorem w tym filmie.

Jeśli to nie Freeman to tym gorzej;) a kto to jest bo do złudzenia go przypomina?

Jeremy Irons

Dobry żart to na bank nie jest Jeremy

Jak to nie...to jest jego głos.

Narratorów jest dwóch. Jeremy Irons opowiada historię pisarza z lat 40 a Dennis Quaid wątek Rory'ego.

pewnie tak, ale brzmi jak Morgan:P. Nieistotne film jest dla mnie max 5.

Żaden z nich nie brzmi jak Morgan Freeman. Głos Ironsa jest świetny i słuchało mi się go świetnie, natomiast głos Quaida jest dla mnie niezwykle irytujący i wręcz przeszkadzał mi w oglądaniu. W każdym razie słuchając go, myślałam o tym jak świetnie byłoby gdyby narratorem był Morgan Freeman. Co prawda w większości filmach gra tak, samo, ale jest tak charyzmatycznym aktorem z tak niezwykłym, głębokim głosem, że mogłabym go słuchać nawet gdyby opowiadał o anatomii czerwonych mrówek.

Ty w ogóle oglądałeś ten film?Jeśli tak to chyba zasnąłeś na obsadzie;).

Ja ogladalem ale Ty chyba śniłeś na jawie skoro dałeś mu 9;)

No z pewnością,ale oczami wyobraźni oglądałeś ten film,skoro pomyliłeś Freemana z Ironsem.Jak można pomylić murzyna z białym??Rozumiem,że można pomylić Samuela Jacksona z Freemanem.To co najmniej tak jak byś pomylił Schwarzeneggera z De Vito.A moja ocena?Hm,ja po prostu doceniam filmy o zaskakujących zakończeniach,gdzie nie wszystko jest podane na srebrnej tacy,gdzie trzeba trochę pogłówkować.Do tego rewelacyjna gra aktorska.zwłaszcza właśnie Ironsa.Dla mnie Irons i Freeman to równorzędni,pod względem poziomu gry,aktorzy.Dla Ciebie jest to ckliwa opowieść,a dla mnie jest to świetna opowieść z morałem.Można się czepiać zachowania Starca,który odpuścił walkę o prawa autorskie.Ale po co miał walczyć.On potrzebował po prostu się komuś z tego zwierzyć,a nie walczyć.Po co miał walczyć skoro był już pogodzonym z życiem człowiekiem,który był u kresu życia.Może większą karą dla młodego pisarza było życie z podjętą przez siebie decyzją,a nie podejmowanie przez Starca walki o swoje prawa w imię sprawiedliwości.

Nie pomyliłem aktora ale głos lektora, czytaj uważnie;). Nie wiem ale druga połowa filmu jest ala " brak koncepcji". Starzec odpuszcza komuś kto upublicznił tak drogie i osobiste dzieło zrodzone z osobistej tragedii, żeby potem mu o tym zakomuniować i pójść podlewać kwiatki. Rozterki wewnętrzne bohatera pokazuja jego słaby charakter zagubionego przeciętnego pisarza i co? Jaki morał z tej opowieści płynie? Czasem mamy pecha ktoś ma farta? Bo ja wiecej nie potrafie znaleźć. Przyznał sie dziewczynie bo wiedział że nie udźwignie ciężaru kunsztu literackiego i przy okazji ze zwykłej głupoty. Ale co jest w tej postaci ciekawego? Rzemieślnik udający księcia do tego z lekkimi wyrzutami sumienia. Ja dobrze oceniam wykonanie, gre aktorską i pierwsze 30 pomysłu zakończenie po prostu mnie rozczarowało bo z takiej historii dałoby się wycisnąć o wiele lepiej.

Otóż tak jak napisałem zakończenie jest najlepszą częścią, SPOILERponieważ nie wiadomo tak na prawdę,czy Rory to Clay.Nie jest to jednoznacznie powiedziane w filmie.Do tego ciekawy,końcowy dialog Claya z Daniellą,który nie ułatwia rozwikłania zagadki.Bo przecież fikcja miesza się z rzeczywistością w prawdziwie wybitnych książkach.Tak właśnie było u Hemingwaya.Ciekawe nawiązania w ogóle do tego genialnego pisarza.Dla mnie to był taki dodatkowy smaczek.Co do morału.To on jest w zasadzie jasny,bo jest podany na samym końcu.Chodzi o to,że nasze wybory życiowe mogą być dobre,bądź złe,ale i tak najtrudniejszy jest nie sam wybór,ale życie z nim.Jeśli okaże się po czasie,że nie było on trafny.Rozumiem,że dla kogoś kto spodziewał się thrillera,to może być zawiedziony,bo tam nie ma nic z thrillera.Dlatego ja nie zwracam na gatunek filmu uwagi przed jego obejrzeniem.Co do samych bohaterów.Starzec odpuszcza bo tak jak napisałem,jest pogodzony z życiem.Wie,że już pisarzem nie zostanie,bo już kiedyś dawno to porzucił.Nie zależy mu już na tych "słowach",które spowodowały,że utracił ukochaną osobę.Jest on zmęczonym życiem,schorowanym człowiekiem,który nie chce się już wikłać w walkę o prawdę,sławę i pieniądze.I tu kolejny morał,że pisarstwo jest pasją często destrukcyjną(jak wiele pasji). Kolejne odniesienie do Hemingwaya,który w związku ze swoją pasją popełnił samobójstwo.Choć wielu ze "straconego pokolenia" skończyło podobnie.Co do Roryego.Przyznał się nie z głupoty,lecz dlatego żeby być w porządku wobec siebie,wobec kobiety,którą kocha.Gdyby jego wyrzuty sumienia były lekkie,to by to udźwignął,a jak można wnioskować z zakończenia Rory to Clay i widać,że ten jeden zły wybór całkowicie zaważył na jego całym życiu.Postanowił napisać książkę o Rorym,żeby w jakiś sposób odpokutować za tą decyzję z przeszłości.Taki rodzaj spowiedzi. SPOILER Nie wiem,może dlatego,że trochę czytałem książek Fitzgeralda,czy Hemingwaya doszukuję się tutaj jakichś odniesień do ich twórczości i życia w filmie.Jednak dla mnie stanowi to dodatkowy plus The Words,oprócz tych,które już wymieniłem i dlatego stąd ta moja 9

ja się właśnie nastawiłem na thriller i może dlatego zawiodłem, plus za muzykę, kolorystykę scen i Olivię Wilde:D

Za Olivię także ode mnie plus;)