Film rozpoczyna sekwencja w pociągu. Gaston Bouchard, więzienny zbieg, przysiada się do młodego mężczyzny Marcela. Okazuje się, że ten ma przy sobie duże zasoby gotówki i podobnie jak Gaston, szuka ucieczki z kraju. Po dotarciu do stacji końcowej bandyta zostawia Marcela w rękach swojej kochanki-towarzyszki Georgette, którą zmusza do tego, aby ogołociła chłopaka z kasy. Nie domyśla się jednak, że między młodą parą narodzi się uczucie i Georgette sprzeniewierzy się jego zamiarom.

Co zaczęło się jako ciekawy protoplasta amerykańskich filmów noir, szybko zamieniło się w dość typowy melodramat okresu przejściowego między kinem niemym i w pełnym już przestawionym na produkcję dźwiękową. Główny nacisk fabularny bardzo szybko z suspensu przenosi się na typowe romansidło - owszem, jest tu sporo fajnych, klimatycznych czarno-białych ujęć, obowiązkowe w tamtych latach śpiewane sceny w nocnych klubach, ale wszystko to ginie w odmętach wtórnej i finalnie mało angażującej historii. Początek dawał nadzieję na więcej.