Mam wrażenie że ten film trzyma się tylko dzięki świetnej historii i niezłej obsadzie. Jak usiadłem przed telewizorem, tak nie mogłem oderwac oczu od ekranu przez całe 3 godziny. A przecież wykonanie (typowo telewizyjne) pozostawia wiele do życzenia. Mamy tutaj średniej klasy ujęcia, taki sobie montaż, narrację która w wypadku innego filmu pewnie przyprawiła by widza o ziewanie. Tylko że opowieśc którą przyszykował nam reżyser, do tego poparta faktami i książką George'a Jonas'a jest niesamowicie zajmująca. Byłem szalenie ciekaw jak dalej rozwinie się akcja i mimo że nie do końca dowierzam w wszystkie rozwiązania (zazwyczaj zamachy na bohaterów były przeprowadzane zaraz po ich własnych zamachach, więc terroryści powinni wiedziec co kombinują, skoro ich obserwowali) to przez cały czas byłem trzymany w napięciu.
Steven Bauer to był strzał w dziesiątkę. Bardzo niedoceniony aktor, tutaj pokazał że nawet jeżeli budżet jest niewielki, można przycmic to aktorstwem. Laurent Malet (znany głównie z "Biesów" Wajdy) oraz Rod Steiger (na prawdę można go znienawidzic) też odegrali swoje role na piątkę z plusem. Tylko Michael York jakoś nie zaskoczył i jak zwykle przewinął się przez film bez wyrazu. Nie wiem skąd u nas w Polsce zawsze było takie uwielbienie dla tego średniej klasy aktora, który swoje tryumfy przeżywał chyba tylko w latach 70tych, a i tak "filmy z nim broniłyby się bez niego" że tak się wyrażę.
Podsumowując, tak jak mówiłem na początku- to przede wszystkim wspaniała historia, technicznie kulejąca, ale nadrabiająca scenariuszem. No i na plus świetna scena rozbrajania pokoju, trzymająca w napięciu bardziej niż niejedem Hitchcock ;)