Nie wiem, czy aż tak bardzo by mi się podobał, gdybym wcześniej nie przeczytała książki, ale poznawanie wydarzeń oczami bohaterów jest kapitalnym pomysłem. Niewiele wyniosą z filmu ci, którzy chcą biernie przyglądać się historii. Na tym seansie trzeba być widzem aktywnym, uruchamiającym wyobraźnię, aby w pełni poczuć emocje. Gdy jednak to zrobimy, seans jest pasjonujący.
To film o ludzkim okrucieństwie. Czy jest ono na tle rasowym, religijnym, czy też po prostu jest najbardziej prymitywnym przejawem posiadanej władzy nad słabszymi (znęcam się, bo mogę, bo czuję się bezkarnym) jest zawsze przejawem słabości zarówno systemu społecznego, jak i podłej natury człowieka. A opowiedziana historia to co prawda fikcja, ale oparta na faktach. Tę haniebną placówkę "wychowawczą" zamknięto dopiero w 2011 roku! Ale przez ponad 100 lat wychowankowie byli tam torturowani, upokarzani, gwałceni i mordowani. W 2019 roku odkryto kolejne dwadzieścia siedem ciał chłopców.