Krótko i bez WIĘKSZYCH spoilerów - generalnie zdecydowanie bardziej podobałby mi się, gdyby wcześniej nie oglądał filmów Lanthimosa (tych greckich, bo "Homara" jeszcze nie widziałem).
"Miss Violence" formalnie jest niemal kopią "Kła", a także sposób opowiadania (nie chodzi mi tutaj o samą patologiczną fabułę czy też rodzinne perypetie [XD] Greków). Należy zwrócić uwagę, jak twórca próbuje 'zaatakować' widza mocnym kadrem na początku, potem tonuje nastroje, "usypia" odbiorcę, by w pewnym momencie przejść do wyłożenia kart na stół (w drugiej połowie filmu). Z tego co pamiętam podobnie czynił Lanthimos w swoim pierwszym filmie.
Mimo to zdecydowanie warto obejrzeć, bo za fasadą patologii rodzinnej, kryje się także wymowa socjologiczna.-
Bo przecież to w totalitarnym społeczeństwie znajduje się tyran poza prawem, terroryzujący poddanych (w tym odosobnionym przypadku w patriarchacie), kontrolujący każdy aspekt życia.
Film wydaje się odtwórczy, ale cały nurt nowej fali greckiej jest arcyciekawy, więc fanów Lanthimosa odsyłam do "Miss Violence". Myślę, że powinni być usatysfakcjonowani.