"M:I 2" oglądałem kilkukrotnie. Pierwszy seans mnie rozczarował, wady filmu przysłoniły zalety. Kiedyś myślałem, że film zalet nie ma, teraz ich parę dostrzegam.

Fabuła filmu wiele nie odbiega od pierwszej części. Agent Hunt musi zebrać ekipę i wykonać misję niemożliwą. Tak jak w pierwszej części zagrożenie jest poważne, środki do jego pokonania wydają się niewystarczające, przeciwnik niebezpieczny, a zaufanie bywa towarem deficytowym. Sęk w tym, że w tej części podano to zupełnie inaczej. Śmieszyć może parokrotne przedstawienie mitologicznej postaci Bellerofonta w sposób śmiertelnie poważny dla zobrazowania czegoś wielokrotnie w kinie akcji eksploatowanego. Podobnie też bawi nadmierne wykorzystanie silikonowych masek - owszem na początku robi to wrażenie, ale ten zabieg zostaje w filmie wykorzystany jeszcze co najmniej trzy razy. Jakkolwiek fabuła by nie była wciągająca i intrygująca, te dwa zabiegi potrafią ją widzowi zepsuć.

Podobał mi się też cały wątek Nyah (piękna Thandie Newton). John Woo postarał się aby uchwycić temperament związku, te spowolnienia pokazujące jej twarz, subtelne ukazanie jej ciała... Udało mu się zachwycić mnie jej pięknem i sprawić, że w dalszej części przejmowałem się jej losami na równi z Huntem (chociaż po domu nie skakałem), a to dobry punkt zaczepienia by pograć na emocjach widza, a do tego często wykorzystywany.

Zabrakło jednak jednego - UMIARU.
Pomimo zachwycających zdjęć, fabuły obfitującej w zwroty akcji, wątku miłosnego, wykreowania dość bezwzględnego przeciwnika i dbałości o każdy detal w widowiskowych scenach akcji, film nie jest tak wspaniały jakby mógł.
Duża ilość spowolnień w scenach akcji skutecznie obniża ich tempo, w wątku miłosnym sprowadza go do śmieszności. Do tego dochodzą sekwencje niepotrzebne (Audi vs Porsche), głupawe (wspinaczka i okulary) oraz efektowne acz zbyt przesadzone (pojedynek motocykli, nadmiar salt i obrotów - nawet na motorze!).

Film miał zadatki na bycie świetną kontynuacją, ale - zapewne przez nadmierną dbałość o detale - wyszedł z niego jedynie dobry sensacyjniak. Wiele dobrych elementów niknie w potoku innych, a przestylizowanie wielu scen (tak akcji, jak i kontaktów Hunta z Nyah) osłabia emocje płynące z ich oglądania. Co za dużo, to niezdrowo.
2/5