Też zanim zacząłem oglądać nastawiałem się, że film będzie głównie o wydarzeniach z Monachium, a tu się okazało, że to tylko tło tych zdarzeń. Niemniej jednak nawet w tej konwencji dałoby się zrobić bdb film. Niektórzy uważają, że on właśnie taki jest. Dla mnie za długi, oglądałem na raty. Nie wciąga jakoś wybitnie. Polecać raczej nikomu nie będę tego filmu aczkolwiek rozumiem, że niektórym może się podobać.

Wydaje mi się, że film, gdzie cała akcja miałaby kręcić się wokół odbijania zakładników nie byłby w kręgu zainteresowania S.S. Mnie osobiście podobało się pokazanie "kulisów" tej historii, tej, która zapewne nie była powszechnie znana, jak sam zamach. I zdziwiło mnie oskarżanie Spielberga niemalże o cynizm i chęć zbicia kasy. Myślę, że mało kto poczuł się "omamiony" tytułem. No, ale każdy może subiektywnie podejść to tematu.

Niech obejrzą sobie film klasy b lub nawet c pt. "Miecz Gideona", tam mają więcej o próbie odbicia zakładników i samym zamachu...:-)

hahah! Zgadzam się, to że film nie jest o odbijaniu zakładników wyszło tylko lepiej dla tej produkcji. Tematyka problemów, stosunków międzyludzkich, tragizm historii głównego bohatera, bezsens całej akcji i zakończenie filmu to naprawdę zawartość, która wynosi ten film na wyżyny. Byłem bardzo poruszony, i jestem równie bardzo zdziwiony, że ludzie tak obojętnie go oceniają. Tak jakby wogóle nie wgłębiali się w film, pozbawieni empatii, nie czuli uczuć postaci i nie dostrzegali kompleksowości problemów przedstawionych w historii.

Bo ludzie podniecają się filmami takimi jak "Operacja Argo" z drewnianym aktorstwem Afflecka i z taką samą reżyserią, gdzie "amerykańscy, dobrzy, chłopcy" znów okazali się tacy wyluzowani i ograli cały świat...:-)

Ten film był tak beznadziejny, że aż na nim zasnęłam i to dwa razy, a dokończyłam go na drugi dzień. Zbiegiem okoliczności obejrzałam go po ostatnim ataku w Monachium... Choć zbierałam się do obejrzenia go od lat.
Odejmuję po jednej gwiazdce kolejno:
- za beznadziejny akcent, przez który nie rozumiałam połowy dialogów. Mieszkam w kraju anglojęzycznym i z angielskim nie mam najmniejszego problemu a film oglądałam bez lektora i napisów. Choć pracuję z samymi Brytyjczykami i Niemcami to mam też paru znajomym z Hiszpanii, Norwegii, Francji, Indonezji itd. i każdy ma typowy dla swego pochodzenia akcent, ale żydzi mówiący po angielsku (poza paroma bohaterami) to porażka. Przez ten beznadziejny i irytujący akcent na pewno sporo mi umknęło.
- za kiepską grę aktorską i brak muzyki, która pojawiła się dopiero pod koniec filmu,
- za to, że film był za długi. W przypadku np. Ojca Chrzestnego człowiek nie czuł upływającego czasu bo film był świetny, a tu była męczarnia.
- za to, że film był nudny,
- za rozczarowująco przedstawione coś, co naprawdę można było przedstawić bardziej emocjonalnie i krwawo, mogło być więcej srogiej zemsty a nie dziecinne strzelanki jak do słupów,
- za brak jakiejś konkretnej akcji - wyglądało to jak niskobudżetowe kino klasy B,
- za obleśny orgazm spoconego żyda pod koniec filmu, gdzie koleś doszedł po tym jak sobie wyobrażał/przypominał masakrę na lotnisku. Wybuch samolotu = jego orgazm, no po prostu szczyt wszystkiego.

Brak muzyki? Chyba oglądaliśmy dwa różne filmy... :D
John Williams kiedyś powiedział, że najlepsza muzyka filmowa to taka, która nie przesłania historii, a płynie razem z nią i z tym mamy do czynienia w tym filmie.

Wystarczy popatrzeć na najwyżej ocenione, ręce opadają same...:-(

Puknij się w głowę. Nic nie zmądrzałaś.

Obleśny zdawać się może twój komentarz, krew mnie zalewa jak czytam takie głupoty. Rozumiem, że film nie jest dla ciebie i totalnie masz prawo do wystawienia mu niskiej oceny, ale... tym bzdurnym komentarzem zniechęcasz potencjalne osoby, którym spodobał by się film, ponieważ potrafią dojrzeć w nim więcej niż ty. Naprawdę to dojrzeć cokolwiek i to będzie już więcej. Tym komentarzem uświadamiasz mi, że nie umiesz oglądać kina, odbierasz je jednowymiarowo, bez zrozumienia. Coś się dzieje na ekranie, nie analizujesz tego, nie wczuwasz się w postać, nie zadajesz pytań, nie czujesz dylematów i tragizmu. Chyba musiałaś oglądać ten film z zamkniętymi oczami, aczkolwiek nawet wtedy powinnaś wyłapać z filmu cokolwiek. Akcja nie stanowi wyznacznika klasy kina. Jak można mieć tak płytkie podejście? Koniec końców mam nadzieje, że to jakaś prowokacja :D

Zanim przyjdzie ci do głowy pomysł obejrzenia filmu Stowarzyszenie Umarłych Poetów, od razu wyprowadzę cię łaskawie z błędu:

nie, to nie jest film o zombie.

Szkoda odpisywać dzieciom i nastolatkom...:-)

Dobre. :)

Ten film to sztuka i ma ambitne przesłanie.