Chodzi przede wszystkim o to, że łamanie chleba następuje między osobami tworzącymi pewną wspólnotę. Cała wymowa filmu zdeterminowała odpowiedź na zaproszenie Abnera: żaden z bohaterów filmu nigdy nie zbrata się z drugim, zawsze niby walcząc o to samo, ale zastrzegając odmienność.

Oprócz tego posiłek jest wyjątkowo ważnym elementem życia codziennego Żydów - chodzi również o pielęgnowanie wspólnoty. Ten, kto takie zaproszenie odrzuca, oddala też od siebie żydowską tożsamość. To właśnie owa przedstawiona w filmie "praca" czyni z ludźmi.

Dzięki, a to nie jest tak, że Abner stał się w oczach swoich zleceniodawców nie tyle bohaterem narodowym, co mordercą ponieważ działał poza prawem i dokonywał niejako "osobistej" czy "narodowej" ale bezprawnej zemsty?
A z takim człowiekiem nie wolno się bratać?