Wielu seryjnych morderców "usprawiedliwia" ciężkie dzieciństwo i niespelniona potrzeba miłości - takie są zresztą składniki strategii ich adwokatów w beznadziejnych, ze względu na fakty i dowody, procesach. Podobnie dzieje się w filmach o tych ludziach i podobne argumenty użyte są też w tym filmie. Jednak to właśnie genialna kreacja Theron zrobiła ten film innym, bardzo dobrym i dość wiarygodnym. Odrażająca, prymitywna i potwornie znerwicowana dziwka to przecież jedna z najładniejszych, najseksowniejszych i jednocześnie wzbudzających sympatię aktorek Hollywoodu!
Kiedy zobaczyłem ją w jakimś wcześniejszym filmie, pomyślałem sobie, że to kolejna ładna buzia do lekkich i niezobowiązujących filmików. Potem widziałem ją w "Dalekiej północy" i już wiedziałem, że ta lalkowata uroda nawet może jej przeszkadzać w poważnie traktowanej, artystycznej produkcji, w konkurencji z takimi wyrazistymi co do wyglądu aktorkami jak Pfeiffer, Kidman, Johansson, itp.. Z drugiej strony - pokazanie widzowi, że słodka "blondynka" może zagrać trudną, dramatyczną rolę sprawia być może większe wrażenie niż taka sama kreacja w wykonaniu Thompson czy Streep.
Uwielbiam panią Charlize, POMIMO jej cukierkowatej buzi i sylwetki seksbomby!