Nic nie zrobiło na mnie w tej produkcji wrażenia.
Zawsze uważałem Julianne Moore za piękną kobietę jednak nigdy nie miałem wrażenia, że jest bardzo dobrą aktorką. Z wielu filmów z jej udziałem na uwagę (moim zdaniem oczywiście) zasługuje jej rola w Godzinach i może dorzuciłbym do tego Magnolię. Aktorstwo Moore jest bardzo limitowane. Przyznaję, że bardzo chciałbym powiedzieć, że jest inaczej bo bardzo ją lubię jako osobę np oglądając wywiady ale nie mogę. W Still Alice również pokazała zestaw min, które widzieliśmy już wiele razy. Sam film również śliska się po temacie - ot akurat na tyle aby amerykańska gospodyni domowa mogła zrozumieć o co chodzi. Doceniam fakt, że kino (po raz kolejny zresztą) przypomina nam o tej straszliwej chorobie, że film ma jakąś wartość edukacyjną i na koniec, że zwyczajnie wzrusza. Mam jedynie nadzieję, że członkowie AASiWF nie pójdą za głosem serca miast rozumu i przesłanie filmu nie spowoduje, że wybiorą jej kreację jako najlepszą rolę żeńską 2015 bo na to nie zasługuje. Poprawny film i poprawne aktorstwo. Nic więcej.