Sceny których (chyba) nie ma w filmie, albo są przedstawione z innej perspektywy, skrócone, inaczej zmontowane itp.
W każdym razie nie pamiętam ich.
Istotą jest pokazanie uczuć które towarzyszą obrazom.

<To był jego największy projekt w najbiedniejszym kraju świata.
Zapłacił za to życiem. I dlatego jest wielki i będziemy go pamiętać.
Był bardzo ludzki.
Jego niepowodzenia w życiu rodzinnym to coś co jest nieuniknione w przypadku wielkich ludzi.
Ale myślę, że jego syn potrafi to zrozumieć i nie mieć do niego żalu. Nie mieć poczucia odrzucenia.
On nie był obojętny, choć do uczuć podchodził w inny sposób.
Trzeba dużo czasu by to zrozumieć.
Jeśli chodzi o kontakty z ludźmi on był trochę jak dziecko, nie do końca dojrzały. Nigdy nie potrafił powiedzieć 'nie'.
Ale własnie dzięki temu mamy tu dziś jego budynek. Tylko w ten sposób można go zrozumieć. Nie ma innego sposobu,żeby go zrozumieć.
Dając nam ten budynek -czujemy to przez cały czas- dal nam swoja miłość.
Być może tobie nie potrafił dać takiej miłości na jaka czekałeś. Ale naszemu narodowi dal miłość o jakiej marzyliśmy.
Musisz to zrozumieć. Kochał wszystkich. Ale czasem kiedy kocha się wszystkich, zaniedbuje się tych najbliższych.
To nieuniknione w przypadku takiego kalibru ludzi jak on.>

https://www.ted.com/talks/nathaniel_kahn_on_my_architect#t-603060