Krwawy Sam serwuje nam moralnie ciężki do przełknięcia kawałek kina, obrany w znane i do dziś sprawdzające się (Nienawistna 8) koncepcje bohaterów zamkniętych w małej przestrzeni i atakujące z zewnątrz niebezpieczeństwo. Oczywiście porównanie do "8" jest tutaj umowne bo tej koncepcji bardziej odpowiada chociażby "Atak na posterunek 13" czy "Noc żywych trupów" jednakże mamy tutaj klasyczny przykład bohatera, który musi dźwignąć na swoje liche barki ciężar przerażającego ataku wcielonego zła w postaci wioskowych osiłków którym przyświeca poczucie obowiązku rozprawienia się z osobą skrywaną w domu bohatera. Film oscylujący na granicy akcji i horroru przemyca pod powierzchnią fizycznej przemocy i suspensu trudne w odbiorze motywy gwałtu/zbrukania sakramentu małżeństwa oraz towarzyszącą temu niewiedzę głównego bohatera. Sama scena gwałtu (i tutaj muszę nadmienić że dla mnie to najstraszniejszy w odbiorze motyw krzywdy wobec drugiego człowieka) niejednoznaczna, pokazująca brutalną napaść i jednocześnie pewne przyzwolenie ofiary wobec oprawcy. Pełna skrajnych emocji, niepewności, grozy i.. zrezygnowania, oddania wręcz. Nędzna to scena jak te "nędzne psy" zasługujące na swą zgubę.