Są takie miejsca na Ziemi gdzie nawet diabeł nie chciałby postawić kopyta. Liberia, czwarty najbiedniejszy kraj świata. Autorzy dokumentu udają się do najbiedniejszych i zarazem najniebezpieczniejszych slumsów tego wyniszczonego wojną kraju.
Co my tam mamy? Ekstrementy, uryna i śmieci płynące oraz zalegające na ulicach miasta (brak kanalizacji). Plaże pełne gówien - ludzie nie mają już gdzie się załatwiać więc robią we własne gniazdo. Po zmroku ciemno choć oko wykol (brak elektryczności). Skrajna nędza, syf, szerzący się na potęgę AIDS, narkomania i życie ludzkie warte tyle co nic. Sprzedające się kobiety za 1 dolara amerykańskiego. Niesamowicie obskurne "burdele", z których ekipa musiała uciekać w obawie o własne życie.
Największe wrażenie robi tytułowy nagi generał. Człowiek odpowiedzialny za śmierć ok 20 tysięcy ludzi. Człowiek, który na żywca rozcinał plecy dzieciom, wyjmował serce a na końcu rozkawałkowywał ciało. Wszystko po to by wzmocnić ducha swoich żołnierzy i uodpornić ich na koszmary wojny. Przy okazji uodpornić również siebie poprzez konsumpcję poćwiartowanego ciała. On i jego ludzie wierzyli, że kanibalizm (oraz walka nago) da im cudowną moc. I faktycznie, stał się "cud". Nagi generał nawrócił się. Oprzytomniał, doznał łaski Pana, "zrozumiał" co czynił. Poczuł się w mocy i konieczności głoszenia dobrego słowa. Stał się kaznodzieją. Jeździ teraz po kraju i w imię Pana, z dobrego serca, chce uleczyć swój kraj. My, widzowie, możemy go właśnie oglądać po "przemianie". W białym garniturze, śpiewającego pieśni pochwalne. Gdyby zacząć oglądać ten dokument od połowy, można odnieść wrażenie, że nagi generał to w gruncie rzeczy całkiem sympatyczny pan. Ba, sam autor dokumentu w pewnym momencie daje się nabrać, co stwierdza uczciwie z zażenowaniem. Tak jakby sam wpadł w sidła zabiegu, który celowo zastosował w swoim dokumencie. I to chyba robi największe wrażenie - biel garnituru zbrodniarza, który ma czelność mówić o przebaczaniu.

Oceny nie wystawiam samemu dokumentowi bo tu nie chodzi o to jak został zrealizowany. Ocena za to, że po obejrzeniu czegoś takiego człowiek bardziej docenia fakt, iż miał szczęście urodzić się tu, a nie tam.