Dobrze powiedziane. Czas i bliskość to bezwzględne składniki dla trwania związku. Jeśli nie poświęcimy wybranej osobie czasu, jeśli nie będziemy dzielili ze sobą wspólnych przeżyć, nie będziemy rozumieli przeżyć drugiej osoby nic nie zatrzyma rozpadu.
Temat wiele razy wałkowany w kinie bo i zawsze aktualny, choć pretekst do pokazania często nie jest powiedziany tak wprost.

jak wiele w tym prawy !

PRAWDY - oczywiście.

Bardzo często rozpad zwiazku powstrzymują chociażby dzieci. Trwają związki, gdzie występuje duże odosobnienie partnerów z powodu m.in. braku seksu (partner jest gejem), czy wyjazdu męża za granicę na wiele miesięcy. Więc "czas" i "bliskość" nierzadko nie są aż tak "bezwględnie" (konieczne) do przetrwania związku jak dzieci właśnie.

Co więcej, posiadanie dzieci (i wielu innych bardzo znaczących życiowo wspólnych zobowiązań - np. rodzinnych, biznesowych, zawodowych, finansowych - im więcej tym lepiej) wielu parom znakomicie ułatwia uzyskania poczucia bezpieczeństwa. Pewności trwania związku, nawet pomimo jego otwarcia przez jedną (lub obie) ze stron.

„Chęć posiadania na wyłączność i potrzeba kontroli znowu wygrywa.” A gdyby nie wygrywała to rozumiem, że akceptujesz układ otwarty?

Jeżeli to pasuje każdej ze stron - oczywiście. Ale to zazwyczaj tylko deklaracje i prawie nigdy się nie sprawdzają.

"jeżeli to pasuje każdej ze stron" czyli jeżeli twój partner/ mąż / kochanek sypiałby z kim popadnie i wieczorem przy kolacji, oczywiście przy świecach, opowiadałby ci o swoich podbojach to byłby cymes?

Gdybyśmy tak się umówili i obojgu nam pasowało, to "cymes". Ale mało realne.