Bodaj początek XX wieku. Pewien niezbyt dobry dla otoczenia brazylijski lekarz umiera i trafia do miejsca przypominającego pomieszanie chrześcijańskiego nieba i czasów nowoczesnych. Zostało tu przedstawionych kilka fajnych pomysłów filozoficznych dotyczących życia po śmierci, ale akcja filmu skupia się tylko wokół magicznej przemiany antagonisty więc jest więcej umoralniającej paplaniny niż czegokolwiek innego. Przeczytałem też gdzieś taką opinię, z którą się zgadzam: film jest zbudowany w taki sposób, że widzowi w zasadzie nie uda się dostrzec żadnych powodów, dla których główny bohater miałby się zmienić, chyba, że są to wieczne katusze więc wracamy po prostu do zacofania kościoła i wiary opartej na zastraszeniu. Moim zdaniem - film dla wytrwałych.