że "Słoń" van Santa zrobił na mnie wrażenie i dlatego dość nieufnie podszedłem do "Naszej klasy", która porusza ten sam temat. Oklepane - pomyślałem. Jednak po seansie wiem jedno, "Nasza klasa" jest świetnym filmem! I warto obejrzeć go raz jeszcze.
Główny bohater Joosep nie pasuje do klasy, gdzie króluje szpan, plastik i lans. Joosep jest inny, to typ introwertyka, którego interesuje grafika komputerowa, a nie towarzystwo i imprezy. Nie zaakceptowany przez grupę staje się pośmiewiskiem i z czasem "workiem treningowym", na którym koledzy używają sobie do woli. Ten nie skarży się i próbuje godzić z losem, niemniej z dnia na dzień okrucieństwo kolegów wzrasta a jego samotność powiększa. Niespodziewanie pomoc okazuje mu Kaspar, zwyczajny chłopak, który posiada coś czego nie mają inni - zasady. W ich obronie decyduje się stanąć murem za Joosepem. Jak nietrudno przewidzieć jego postawa budzi sprzeciw otoczenia, tak, że sam staje się obiektem drwin, niesmacznych kawałów i zwykłej brutalności.
Nie znajdując innej drogi wyjścia decydują się rozwiązać sytuację raz na zawsze. Kolejne strzały to jedynie wyrzucona niemoc i tłumiony gniew. Patrząc na tragedię nie żałujemy ofiar, ale właśnie tych dwóch przyjaciół na śmierć i życie. Krótkie samotne życie.