Też byłam zaskoczona pozytywnie oglądając ten film. Czytałam jaki to nieudany film i tylko z ciekawości się za niego zabrałam. A tu nawet dosyć dobre wrażenie. Nie jest to wybitne dzieło, ale nie jest też gniotem. Co do Di Caprio mam tu akurat mieszane uczucia czy podołał.

Ja mam to samo z Wild Wild west ;). Myślę, ze chodzi troszkę o DiCaprio właśnie. Pamiętam gdy ten film miał dopiero wejść do kin, wszyscy masowo porównywali go nie wiedzieć czemu z TItanikiem. Plaża to chyba trzeci czy czwarty film z DiCapriem po TItaniku, potem był Czlowiek w Żelaznej masce - oba z gatunku epickich produkcji o miłości itp. Wszyscy mysleli, ze jak DiCaprio i plaża to bedzie wielki romans, a tutaj się okazało, ze film jest raczej dość nietypowy w ogóle i pojawilo się rozczarowanie.

*SPOILEr*Mnie osobiście zniesmaczyło to, co się stało z rannym Szwedem. To co zrobili było poryte. Zabili go i uznali, ze to jest super? Przecież mogli zawieźć go do szpitala, byl już srednio przytomny. Nitk by nic nie zauważył.

Chcieli go zawieźć do szpitala jednak to on tego nie chciał ;) Chciał żeby przywieziono lekarza ponieważ nie chciał zbliżać się do wody, a tego już zrobić nie mogli.

Ale mówię, był już średnio przytomny, nawet by się nie zorientował, ze go wiozą. Poza tym co by mógł zrobić - wyskoczyć i zwiać? :)

Zresztą na upartego mogli też i lekarza sprowadzić. Moim zdaniem za bardzo obawiali się jednak reakcji innych oraz, mimo tego co sami mówili, zależało im na zachowaniu kolonii bardziej, niż się do tego przyznawali. Sami w pewnym sensie pozbyli się problemu, jakim był ten człowiek, ponieważ gryzł im sumienie - to samo, o co oskarżyli bawiących się ludzi.

Nie oczekiwałam wielkiego romansu, właściwie niczego nie oczekiwałam, bo słyszałam same średniawe opinie. Obejrzałam, bo lubię Di Caprio i chciałam wyrobić sobie własne zdanie :) Nie był to zły film, sam pomysł dobry, wykonanie słabe i te dialogi ... marniutkie... jakaś naiwność się wdarła, a tego nie lubię.

sam film jest spoko, tylko... mając za oknem naszą umęczoną ojczyznę i perspektywę bezrobocia i kredytów hipotecznych, zblazowany nastolatek który szuka odskoczni od "szarej rzeczywistości" latając samolotem po ciepłych krajach, jest dla meni i dla przeciętnego polskiego chłopaka, mało wiarygodny. to takie uczucie jak z piosenki chłopcy myslovitz :)

Ale nie możemy życ tylko tą szarością wokół :) Po to są właśnie filmy żeby nas na ten 2 godziny przenieść w inny świat.

zgadzam się, ale jednak w dalszym ciągu filmy mają pewną barierę geograficzną. Lubię np. serial MAdMen, a jednocześnie oglądając go mam świadomość, że nie jest to serial o moich rodzicach- nasza PRL miał jednak inne problemy. Mi obce były problemy bogatego nastolatka, który sobie lata po świecie nie za swoje pieniądze.

Mi też były obce takie realia, ale z przyjemnością oglądam filmy o zupełnie innych niż moje realiach, problemach czy też kompletnie wymyślone historyjki, które oglądam w ramach relaksu. Przecież taki Tarantino to od samego początku zmyślone historyjki a jednak je oglądamy... znaczy ja oglądam.

no ok :D