Jeśli szukasz super efektów i zawrotnej akcji to nie bierz się za ten film tylko obejrzyj coś innego. Według mnie tak niskie oceny biora się właśnie z takiego nastawienia. Film jest świętny i spójny bo on nie jest o wyprawie badawczej, nie jest o końcu naszej planety, czy jej ratowaniu... Jest o człowieku i jego portret psychologiczny został w nim ukazany. Badacz, który już w młodości wybrał pracę a nie rodzinę został na tej stacji badawczej bo chciał.. To było jego sensem życia. Po co miał iść do schronu i tak był śmiertelni chory a przynajmniej został tam gdzie zawsze chciał być. Gdy odkrył że jedna wyprawa kosmiczna nie dobiegła końca i że załoga nie wie o tym co się dzieje na Ziemi (byli poza zasięgiem łączności) postanowił ich poinformować. Pytania typu czemu nie powiadomili wcześniej ludzi z misji kosmicznej są zbędne w odbiorze sensu tego filmu. Wyobrażenie Iris jest refleksją nad własnym życiem i napędem do działania głównego bohatera. Jeśli ktoś nie rozumie decyzji podjetych przez załogę to powinien przewartościować swoje życie... Jeden dał słowo żonie i synom i mimo wszystko chciał do nich wrócić a jeśli to jest nie możliwe to zginie, bo dla niego liczyła się tylko rodzina, co mu z życia na nowej planecie. Drugi też wytłumaczył dlaczego to robi. Para z dzieckiem w drodze chce SPRÓBOWAĆ się uratować nawet jak większe prawdopodobieństwo że zginą nim spowrotem dolecą na planetę. Ten film jest o wartościach, miłości, rodzinie i marzeniach cała reszta jest tłem a nie głównym planem tego filmu...