Niewinne kłamstwa

Podobno każdy człowiek ma swoją ciemną stronę, taką, w której nawet najbardziej szlachetna miłość może zmienić się w grzeszne pożądanie. Lepiej, zatem nie czekać biernie, patrząc, do jakiego stanu uczucie może doprowadzić ofiarę. Tym bardziej, jeżeli dany człowiek nie jest osobą prywatną, lecz przedstawicielem prawa, czyli gliną, któryPodobno każdy człowiek ma swoją ciemną stronę, taką, w której nawet najbardziej szlachetna miłość może zmienić się w grzeszne pożądanie. Lepiej, zatem nie czekać biernie, patrząc, do jakiego stanu uczucie może doprowadzić ofiarę. Tym bardziej, jeżeli dany człowiek nie jest osobą prywatną, lecz przedstawicielem prawa, czyli gliną, który zamiast rozsądkiem, kieruje się w pracy impulsem i emocjami. Wtedy wszystkie wysiłki takiego policjanta zmierzają w niewłaściwym kierunku, bowiem pasja przesłania mu racjonalny punkt widzenia. Na dodatek nie ma w pobliżu nikogo, kto by mógł naprowadzić go na właściwą ścieżkę. Dramat rozgrywa się pobowiem w przedzień wybuchu II wojny światowej, na jednym z francuskich wysepek, na którą przybywa angielski inspektor Alan Cross (Adrian Dunbar). Bezpośrednim powodem wizyty jest pogrzeb dawno niewidzianego przyjaciela. Jednak zostając dłużej na wyspie po uroczystości, bohater ma także możliwość poznać bliżej członków mieszkającej tu rodziny Graves, do której najbardziej pasuje określenie, dom wariatów. Każdy z domowników jest, bowiem na swój sposób upośledzony i nosi w sercu jakąś tajemnice. Najbardziej ponura dotyczy rodzeństwa Jeremiego (Stephen Dorff) i Celii (Gabrielle Anwar), o których mówi się, że pozbyli się w dzieciństwie brata. Nikt poza nimi samymi nie wie, kto był bezpośrednim sprawcą zabójstwa. Powszechnie uważa się, że Eremy, bowiem jego niepohamowany charakter świadczy, że chłopak zdolny jest do najgorszych czynów. Cross próbuje rozwiązać zagadkę, ale jego próby, co chwila utykają w martwym punkcie. Okazuje się, bowiem, że cała rodzina, choć zwariowana do szpiku kości, milczy na ten emat jak grób, i nie jest skłonna do zwierzeń. Chyba że przybysz przyjmie warunki ich gry. I Cross je podejmuje, bowiem pociąg fizyczny do Celii, który jest prawdziwym powodem podjęcia śledztwa, nie pozwala mu odjechać z miasteczka. Cross pragnie, bowiem powetować sobie nieudane małżeństwo, dlatego jest zazdrosny o dziewczynę niemal jak mąż. Kręci się wokół niej coraz bliżej końcu udaje się ją zdobyć. W ten sposób staje się bliższy odkrycia zagadki, ale jednocześnie jego życie zostaje narażone na niebezpieczeństwo. więcej