No to mamy faworyta. Film jest denny zarówno pod względem reżyserii, jak i scenariusza. Zważywszy, że nad tekstem pracował ulubieniec jury, można już teraz śmiało powiedzieć, że "maliniarze" chyba nie oprą się pokusie, by nagrodzić go po raz kolejny. Dialogi koszmarne, zero zapadających w pamięć one-linerów i autoironii, jaka cechowała poprzednie części. Jest za to śmiertelna powaga rodem z najgorszych filmów ze Stallone, tak jakby Sly zapomniał, że "Niezniszczalni" mieli przede wszystkim bawić i robić rozpiździaj na ekranie. No chyba że rzeczywiście nie potrafi żadnych błyskotliwych zdań przelać na papier, co by świadczyło o tym, że jest jeszcze głupszy niż myślałem. Niestety, w trzeciej odsłonie lubianego przeze mnie cyklu nie ma ani humoru (tzn. jest, ale wyjątkowo żenujący i nachalny jak w wydaniu zbyt przerysowanego Banderasa) ani - co najgorsze - dobrze zrealizowanych strzelanin, walk, wybuchów. Pierwsza scena drugiej części po prostu wgniatała w fotel, a ekran niemal eksplodował od numerów, jakie wyczyniali Sylwek i spółka. Tu jest jakieś pif-paf z karabinu i nic więcej. Jak słaby musi być film, skoro słuchając dialogów między bohaterami, ma się ochotę przewinąć na nudne i zrealizowane kompletnie bez polotu sceny akcji. Aż żal zmarnowania potencjału takich nabytków jak Gibson, Ford czy Banderas.