W sumie zgadzam się, że film rozczarowuje, ale atak na Cruz niezasłużony. Ona, Cottillard i Day-Lewis to jedyni aktorzy z obsady, którzy mieli coś do zagrania - i wypadli w tym b. dobrze (choć lepiej by było, gdyby Day-Lewis nie śpiewał - miał dwa najgorsze "kawałki" filmu - obok występu Dench). Kidman nieźle wygląda i nieźle śpiewa, ale nie ma nic do zagrania, Loren - funkcjonuje tutaj raczej, jako uosobienie włoskiego kina, niż postać z krwi i kości (chociaż akurat jej scena "śpiewana" była urokliwa - trochę miała wydźwięk psychoanalityczny - okazało się raz jeszcze, że mężczyźnie najlepiej jest przy matce :P ). Rola Hudson dodana trochę niepotrzebnie (chyba tylko po to, żeby mogła zaśpiewać najlepszą - obok "Be Italian" Fergie - piosenkę filmu; poza tym nic nie wnosi do fabuły, no i jest jedyną postacią żeńską SPOZA życia Guida), ale wypadła w niej nieźle - może dlatego, że śpiew to było praktycznie wszystko, co musiała "odegrać". Fajny - najbardziej "widowiskowy" - jest "kawałek" Fergie. Niektóre pomysły - zwłaszcza te "religijne" [np. spotkanie z kardynałem w łaźni] - dodają "głębi" "moralnej" dylematom Guida, ale w sumie największym (obok zmarnowania potencjału niektórych aktorek) nieszczęściem tego filmu jest to, że spłyca "Osiem i pół" Felliniego. Filmowi brakuje też narracyjnej lekkości (zupełnie zbędna była pierwsza scena "taneczna", w której widzimy Guida i wszystkie postaci żeńskie filmu - i tak później wprowadzane do fabuły PONOWNIE; scena nudna i nieolśniewająca; chybiony jest też ostatni akt następujący "dwa lata później" - nagle rozmowa z Dench "odblokowuje" jego natchnienie - równie dobrze mogło się to stać dwa lata wcześniej, dzięki czemu film szybciej osiągnąłby finał), a i muzyka mogłaby być bardziej porywająca... Okazało się, że Marshall to reżyser, któremu starczyło talentu na jeden film ("Chicago"). Co prawda "Dziewięć" jest lepsze od żałosnych "Wyznań gejszy", ale i tak trudno nazwać ten film "dobrym". Jest "niezły" - tylko. I dlatego ode mnie 6/10.

Oczywiście Hudson spotyka Guida, ale jest SPOZA jego życia w tym sensie, że ani nie wpłynęła na jego rozumienie tego, czym jest "bycie Włochem" (Fergie) ani nie jest z jego rodziny (Loren, Cottillard), czy życia uczuciowego (Cruz), ani - nie jest jego współpracownicą (Dench, Kidman).