Nie będę się przyznawała ile lat Nocny kowboj przeleżał u mnie na półce czekając, aż w końcu go obejrzę, ale był to najlepszy film jaki sobie zaserwowałam w tym miesiącu. Powstała pod koniec lat 60. produkcja opowiada o młodym chłopaku z Teksasu, który rzuca pracę na zmywaku i wyjeżdża do Nowego Jorku chcąc zostać żigolakiem. Docierając do miasta marzeń styka się z szarą rzeczywistością i orientuje się, że jego wyobrażenia różnią się od panujących realiów. Na miejscu poznaje niepełnosprawnego Włocha utrzymującego się z drobnych kradzieży, który deklaruje się pomóc głównemu bohaterowi w odnalezieniu się w nowym otoczeniu. Nocny kowboj to historia o amerykańskim śnie i szukaniu lepszego życia. Przedstawia mroczniejszą stronę Stanów Zjednoczonych pokazując brudne, niebezpieczne uliczki, czy opuszczone domy. Bohaterowie obserwują wspaniały świat eleganckich ubrań i drogich hoteli, jednak nie mogą być jego częścią. Desperacko pragną odmienić swoje życie, łudząc się, że to możliwe. Jest to również świetne kino kumpelskie, które opowiada o męskiej przyjaźni i dążeniu do wspólnych celów ze wspaniałym duetem aktorskim. Jon Voight i Dustin Hoffman tworzą autentyczną i krwistą relację, w którą wierzy się od początku do końca. Obserwowanie jak stopniowo ich znajomość dojrzewa i przeradza się w przyjaźń jest największą zaletą tego seansu. Do tego jest również rewelacyjna ścieżka dźwiękowa z piosenką przewodnią Harry'ego Nilssona pod tytułem Everybody's Talkin'.

Więcej opinii-> https://zprzymruzeniemokaa.blogspot.com/2018/02/brytyjskie-imprezy-amerykanskie- motele.html