Nadal tak do końca nie wiem, co mam myśleć o tym filmie. Pierwsze 45 minut jest świetne – skłania do myślenia o tym, co nas czeka albo właściwie już jest na porządku dziennym, bo Blakeson inspirował się prawdziwymi historiami. Zresztą wyobraźcie sobie, że pewnego dnia ktoś puka do waszych drzwi i w jednej chwili tracicie wszystko. I majątek, i przede wszystkim kontrolę nad sobą. To mogło być naprawdę dobre kino.

Ale nie do końca takie jest. Nie będę spoilerować, ale wydaje mi się, że ostatecznie twórcy jakoś wybrnęli, tyle że miałam moment, gdy chciałam wyłączyć ten film. I przez to mieszanie gatunków zagubiła się główna myśl, więc ostatecznie ani nie ma historii z przesłaniem, ani kina akcji.

Co nie zmienia faktu, że Rosamund Pike jest fantastyczna – tak, jakby ta rola została napisana typowo dla niej, a jej monologi przypominały mi te z filmu „Zaginiona dziewczyna”. Zresztą gdyby Pike nie zagrała dobrze, to pewnie mało kto wytrwałby do końca tej produkcji. Marla Grayson jest zimna, bezwzględna i przy tym okropnie irytująca.

Więcej opowiadam tutaj, spoilery rozpisane w opisie: https://www.youtube.com/watch?v=mdhjNLcUZxU