Mocny film z krwistymi postaciami i nienajgorszą intrygą. Dorociński jak zwykle daje radę i tworzy postać pozbawionego złudzeń, bezwzględnego egzekutora lokalnej partyzantki (chyba AK) gdzieś w Górach Świętokrzyskich. Czy to film wojenny? Nie dla mnie. Zbyt mało dynamicznej akcji (zaledwie kilka scen), jedna strzelanina wiosny nie czyni. Film określiłbym jak dramat obyczajowy w realiach okupacji hitlerowskiej. NA wyróżnienie zasługują dialogi, mimo że niektóre są źle udźwiękowione, ewentualnie aktorzy coś skrewili. Podoba mi się stonowana kolorystyka, charakterystyczna dla jesieni w górach. Dodatkowo wyróżnia się niechronologiczny montaż - to strzał w dychę - gdybym mógł przyznałbym nagrodę za świetna robotę. Scenografia, kostiumy i gra aktorska prezentują wysoki poziom. Minusy to brak dynamicznych scen akcji i zby duża ilość leniwych, statycznych ujęć. Poza tym film jest zbyt krótki (86 minut), co przypuszczalnie jest spowodowane zbyt małym budżetem. Z tego co obserwuję to brak kasy jest sporą bolączką polskich filmów. Chciałoby się powiedzieć "Bolszewicy byli źli, ale na kino nie żałowali" - uwaga: wypowiedź w tonie żartobliwym; nie odczytywać jako pochwały dla czerwonej zarazy, każdy system totalitarny jest antyludzki i nie ma tutaj pola na dyskusję. Z bolszewikami się nie rozmawia, do bolszewików się strzela!