Autorom filmu udało się wprowadzić do sagi nowe, bardzo ciekawe wątki. Wydawało się, że seria jest zamkniętą księgą, odkąd zakażona Obcymi Ripley rzuciła się do gorącego ołowiu. Ale nie: wystarczyło 20 lat i ją sklonowali. Z tą samą osobowością, ciałem, pamięcią. A raczej nie tą samą, bo Ripley nie jest już sobą, choć tego zaczynamy się domyślać w toku opowiadania.

I właśnie: fascynującym wątkiem jest umiejętnie niedopowiedziane przejście Ripley na drugą stronę: teraz to ona jest rozsadnikiem Obcego. Teraz już domyślamy się, że chce się dostać na Ziemię, by tam rozprzestrzenić swoje "potomstwo". Już nie jest człowiekiem, choć przed innymi ludźmi może się nim wydawać. Demoniczna Matka, by przenieść Obcego na Ziemię i uwiarygodnić się przed ludźmi, gotowa jest nawet poświęcić swoje dzieci. Mało tego, w tym celu sama je z zimną krwią zabija. "Stał mi na drodze".

Świetny jest też motyw z cyborgiem, który okazuje się bardziej ludzki niż zepsuci ludzie.

Sama nawalanka z oślizgłymi potworami to już kanon serii, więc tu już tylko nudzi.