Zgadzam się z opinią powyżej i również polecam. A poza przyczynkami do refleksji są też przyczynki do uśmiechu - chociażby na początku coś w stylu - "W życiu miałem szczęście, które polegało na tym, że spotykało mnie głównie nieszczęście" :-)

Również się podpisuję, nie czytałem książki, ale film sam w sobie jest bardzo dobry, i wcale nie jest jakiś bezrefleksyjny. Pokazuje jak w ciągu kilkudziesięciu lat potrafi kompletnie zmienić się świat. A my musimy jakoś z tym sobie radzić.
Bohater ostatecznie płaci wysoką cenę za swoje ambicje i zmienia się. A ostatecznie jest to film o tym, że życie i tak, mimo wszystko, jest piękne i warto być optymistą.

Jak najbardziej, skojarzenie z "Zezowatym szczęściem" nasuwa się samo.

Prawda to.