Całe życie gromadzimy wokół siebie przedmioty, otaczamy się dobrami,
które dają nam poczucie pozornego zadowolenia i samorealizacji.
Czynimy to tylko po to by na końcu odejść w ich towarzystwie
- samotni i niespełnieni.
Film wywarł na mnie bardzo duże wrażenie, podjęta w nim tematyka
była poruszająca i moralizatorska, plus innowacyjna (jak na owe czasy)
technika oraz ujęcia kamery - to wszystko świadczy o tym dlaczego
obraz ów jest uważany za kultowy po dziś dzień.
Podchodząc do filmu od strony technicznej, zafascynowała mnie
jedna sprawa, mianowicie poziom kamery w większości ujęć
był obniżony do poziomu kolana i nieco pod kątem.
Ujęcie żywota Kane'a jako paraboli życia, pragnień, dąrzeń
jest iście genialna.
Ukazuje zaślepienie jakim kierujemy się w wielu sytuacjach,
pasję i namiętność wobec tego co pożądamy, ukazuje wzloty i upadki.
Ciężko sprecyzować o czym dokładnie - w sensie metafizycznym -
jest ten film ponieważ podejmuję bardzo szeroką tematykę
znaną powszechnie jako życie.
Mogę jedynie polecić obraz ów wszystkim, którzy chcieliby dowiedzieć się
nieco o życiu takim jakim jest naprawdę w sposób naprawdę spektakularny.