To dość rzadka opinia, którą na szczęście popieram. Pominięty, gdyż dla wielu osób "zbyt nudny", a z drugiej strony bardzo lubiany przez środowiska wierzące w Illuminati i "zabójstwo" reżysera. Druga opcja również mi nie leży, gdyż pomijany jest prawdziwy sens filmu oraz powieści.

Sens filmu może być własny. Bo wielkie filmy wychodzą poza zamysły samych twórców. Oczy... to trzeci najlepszy film Kubricka, zaraz za 2001 i Lśnieniem. Owszem, wyprzedza nawet takich gigantów jak Dr. Strangelove czy Barry Lyndon lub Pomarańcza. Bo jest od nich po prostu ciekawszy.

A to film o potrzebach. Potrzeby kreują różne dziwne miejsca przez które przechodzi Cruise. Od sklepów z fetyszami po sektę. Wszelkiego rodzaju sekty. Religie to fantazje ludzkości na temat jakichś potrzeb. Bo każdy jakieś ma. Dziecko chodzi do sklepu i podniecają je prezenty. A Sydney Pollack jest w sekcie, nie tyle może bo chciał zaruchać na boku tylko ze zwykłej potrzeby adrenaliny i przynależności do elity. 

Film ma wiele interpretacji, jest bardzo szczegółowy, a widz znający filmy Kubricka, jest w stanie doszukiwać się detali w każdej scenie by odnaleźć dowody na to, że ich interpretacja jest słuszna. Nie będę wchodził w szczegóły typu kolory przedstawione na ekranie, powtarzające się grafitti na ulicy czy to, że główny bohater nie może spełnić swoich fantazji i potrzeb, bo zawsze coś staje mu na przeszkodzie.

Nie wiem jak ma się to do filmu, ale czytając Dream Story, powieść, którą ekranizacją jest film Kubricka, natknąłem się na pewien szczegół. Żona bohatera, Albertine, przyznaje się do tego, że była w stanie zdradzić go z duńskim żołnierzem na wspólnych wakacjach w Danii - sytuacja podobna jak w filmie.

Gdy bohater, Fridolin zamierza wziąć udział w tajemniczym przyjęciu, na którym wszyscy są w maskach. Jakie jest hasło wstępu? "Denmark". Albo jest to bezsensowny zbieg okoliczności, albo dowód na to, że wyjście bohatera na miasto to sen.

W filmie zostało to nieco zmienione, hasło wstępu to Fidelio. Jednak te szczegóły o których wspomniałem wyżej, również sugerują że to sen. To film o pożądaniu, jak wspomniałeś - o potrzebach. O tym, co kryje się w ludzkim umyśle, niezależnie od tego czy się jest po ślubie czy nie, i niezależnie od tego, czy jest to małżeństwo szczęśliwe.

Tak, zgadzam się, że interpretacje mogą być różne i każdy ma prawo do swojej. Jednak uważam, że powinny trzymać się one pewnych ram tematycznych. Czy to, co obserwowaliśmy na ekranie to był sen Billa, czy była to po prostu fantazja, może rzeczywistość - nieważne. Ważne jest sedno filmu - związki, fantazje, zdrady. Ludzie, który twierdzą, że to film o Illuminati według mnie ulegli modzie doszukiwania się tych kwestii w każdym medium, a sprawa Epsteina nakręciła spiralę na nowo, co widać po komentarzach na samym YouTube pod klipami związanymi z filmem.

Jak dla mnie, teoria o Illuminati bagatelizuje film. Jest on głębszy i bardziej rozbudowany, niż "o, patrz, sekta". Poza tym, jeżeli to miałoby być sedno filmu, to fabuła bardzo dziwnie zmierzała w tym kierunku, traktując o zdradzie i chęci zdrady, potem bum - sekta. A nawet nie chcę zaczynać o teorii, że na końcu filmu Bill i Alice oddają córkę dwóm starszym mężczyznom z sekty jako kara za wścibskość Billa, lub opłata wstępna za przynależność do sekty.