Film opowiada historię dwunastoletniego chłopca, Davida, który ucieka z komunistycznego obozu koncentracyjnego mając przy sobie jedynie kompas, bochenek chleba, list i instrukcje jak go dostarczyć do Kopenhagi. Podróżując po Europie po raz pierwszy w życiu, David odkrywa wolny świat. Jest to odkrywcza podróż duchowa, która pomaga chłopcu wyzbyć się braku zaufania do ludzi. David zaczyna się uśmiechać, dzielić, ufać ludziom i końcowym efekcie, kochać.

Lata 50 ubiegłego wieku. Historia dwunastoletniego Davida, który jako małe dziecko w dramatycznych okolicznościach zostaje odebrany rodzicom i trafia do komunistycznego obozu pracy w Bułgarii. Chłopiec dorasta w całkowitej izolacji od świata zewnętrznego, a jedynym źródłem informacji o życiu poza murami jest jego dorosły przyjaciel Johannes (James Caviezel). Pewnego dnia David ucieka z obozu i mając przy sobie kompas, pół bochenka chleba i tajemniczy zapieczętowany list wyrusza do Kopenhagi. W czasie tej niezwykłej podróży na spotkanie z przeznaczeniem chłopiec odkrywa zupełnie nowy świat. Po raz pierwszy dowiaduje się, co to jest wolność, odwaga, radość. Wraz z pokonaniem kolejnych przeszkód i przekroczeniem kolejnych granic, David doświadcza niezwykłej przemiany duchowej, dzięki której nauczy się uśmiechać, ufać i kochać.
[opis dystrybutora]

Dwunastoletni David dorasta w komunistycznej Bułgarii. Pewnego dnia w dramatycznych okolicznościach zostaje odebrany rodzicom i osadzony w obozie pracy. Tam zaprzyjaźnia się z dużo starszym Johannesem. Wreszcie David decyduje się na ucieczkę. Wyposażony zaledwie w kompas i bochenek chleba musi dotrzeć do Kopenhagi, aby dostarczyć tajemniczy list, który mu powierzono. Podróż do Danii staje się dla chłopca odkrywaniem wolnego świata i ludzi, którym wbrew temu, czego nauczył go obóz można zaufać.

Dawid (Ben Tibber) jest więźniem obozu komunistycznego w Bułgarii. Nie ma on nikogo prócz Johannesa (wspaniała kreacja Jamesa Caviezela), który stara się przekazać dwunastoletniemu chłopcu wszystko, co wie o życiu i pokazać mu, że warto żyć, bo poza obozem istnieje inny świat.
Dawidowi udaje się uciec. Rozpoczyna on długą wędrówkę której celem ma być Dania. Podczas swojej podróży przez Grecję i Włochy spotyka mniej lub bardziej życzliwych ludzi. Ma jednak w sercu wyryty nakaz "Nie ufaj nikomu!", co sprawia, że odrzuca pomoc i zaufanie innych. W chwilach zwątpienia powraca do niego obraz matki i obozowego przyjaciela. Dawid uczy sie żyć wśród ludzi, uśmiechać sie do nich, pomagać im, a w końcu też ufać.