Moim zdaniem wręcz przeciwnie jest to zdecydowanie najlepsza część (choć sam jestem miłośnikiem starych polskich filmów) O i M ma najlepszą historię wszystko postaci są wyraziste jest ukazana miłość dwóch mężczyzn do jednej kobiety na tle tragicznej wojny domowej, są momenty dramatyczne, podniosłe, patriotyczne. Jest wartka akcja, znakomicie dobrana obsada, genialne efekty specjalne i sceny batalistyczne.... No i to husaria! A muzyka jest wręcz OSCAROWA! Od romantycznej poprzez dumną, poważną, przyciągającą uwagę no i ten motyw przewodni czyli Hej Sokoły oddająca klimat kresów. To jest to....

Nie twierdzę, że sama fabuła jest kiepska, choć podobieństw i tak do innych części jest sporo- zauważ, że w "Panu Wołodyjowskim" mamy miłość Michała i Basi, ale i tego trzeciego- pałającego pożądaniem Azję. To samo z Oleńką, Kmicicem i Bogusławem. Podniosłych i dramatycznych momentów też nie brakuje, a według mnie jest ich znacznie więcej niż w "Ogniem i mieczem". A aktorstwo? Cóż, jestem przeciwnego zdania, bo wprawdzie nie chciałabym nikogo obrażać, ale Izabella Scorupco to okropne drewno... Zamachowski, choć jemu talentu odmówić nie można, wypada po prostu zabawnie, próbując naśladować styl gry Łomnickiego (choćby charakterystyczne ruszanie wargami).
Co do muzyki się zgodzę, jest świetna i w dużej części ratuje film.

Zgadzam się iż podobne motywy pojawiają się i w Potopie i w Panu Wołodyjowskim. Chodzi mi o jednak o to ,że w ogniem i Mieczem ten wątek i postaci są najgłębsze i najbardziej rozbudowane. Mamy tu do czynienia z miłością od pierwszego wejrzenia. Co prawda w Wołodyjowskim wątki romansowe też są i na początku filmu to one pełnią główną rolę, to nie są one niezbędne do dalszej fabuły jak to jest w O i M. Również mamy tu też taką niestabilność uczuciową bohaterów bo na początek Krzysia zakochuje się w Michale potem w Ketlingu... Zaś w Potopie wątek z Oleńka jest trochę niedopracowany(już u samego Sienkiewicza) bo tutaj choć jest rywalizacja pomiędzy Kmicicem i Bogusławem to jest to raczej rywalizacja polityczna i osobista niż o Oleńkę. Zaś sama miłość Oleńki i Kmicica jest cały czas w budowie. Jeśli chodzi o aktorstwo Skorupko to mi ona w 100% pasowała do tej roli i jest dla mnie ozdobą filmu. Choć oczywiście szanuje twoje zdanie.

A ja twoje :) Zdania mamy różne, ale w każdym razie doceniam brak hejtu z twojej strony, co jest dziś nagminne.

Dzięki;) Jeśli miałbym kogoś obrażać bo ma inne zdanie na temat filmu niż ja to, nie wiem co bym musiał robić gdyby się okazało ,że ktoś ma np inne poglądy polityczne:) Więc po co nie potrzebnie się kłócić. Niestety dziś ze wszystkich pierdół robi się hejty a ważne, niewygodne tematy odsuwa si na bok... Pozdrawiam i dzięki za odpowiedzi.

Jeśli chodzi o Zamachowskiego to wiadomo ,że Łomnicki to to nie jest ale i tak innego lepszego aktora do tej roli by się nie znalazło , bo jeśli chodzi o jego zaangażowanie w rolę to było nie mniejsze niż Łomnickiego a ,że to on był pierwszym Wołodyjowskim to właśnie porównujemy go z pierwowzorem. Ja mogę się przyczepić tylko do jego głosu który mi trochę nie pasował do Małego Rycerza i przypominał mi Jaskra z Wiedźmina;)

Tu się akurat zgodzę, Zamachowski niestety musiał liczyć się z tym, że będzie porównywany do legendarnego Łomnickiego, przez co nie miał łatwego zadania. W każdym razie "jego Wołodyjowski" średnio do mnie przemawia, ale nie można powiedzieć, że położył rolę :)

Nikt chyba się nie obrazi jeśli wam obydwu przyznam rację :) Łomnicki o początku stawiał mi obraz Pana Wołodyjowskiego, ale i Zamachowskiego dobrze odebrałam w tej roli, choć na początku jego głos przypominał mi Shreka (podkładał mu głos prawda?). Jednak idzie się szybko przyzwyczaić :) Myślę, że dobrze poradził sobie że swoją rolą :D

Podkładał potwierdzam;)

:D

Popieram! Ale niestety to już film robiony w "nowych czasach"