tylko dla wielbicieli Gary Coopera i Barbary Stanwyck

W mojej nic nie znaczącej ocenie przyjemna, lekka, niedzielnna komedia i jak to w latach 40’ dialogi lecą z predkością kałasznikowa. Tło i BarbaraS. na pierwszym planie GaryC. tym razem jakby nie zawsze mu zależało. Drum boogie i GeneK. nieoczekwanie porwało i schowało wszystkich do kieszeni.

film okreslany jest mianem ostatniego wielkiego screwballa. niestety daleko mu do takich majstersztykow hawksa [ze tylko jego screwballe wspomne] jak bringing up baby czy his girl friday. zawodzi glownie tempo i dialogii, czynniki, ktore z reguly stanowia o sile screwballowych komedii. jest tu pare niezlych linijek ale...

w wersji angielskiej.

angielszczyźnie i niemczyźnie - znam ból nauki slangu. Dzieciaki z blokowisk uczą standardowej polszczyzny w szkole, człowiek posługujący się szkolnym językiem ma pod górę, bo analogicznej sytuacji dla slangu nie ma. Zajęło mi trochę czasu, żeby zabrzmieć mniej formalnie - a i tak jakiś czas temu na maila z nagłówkiem...