Bardzo intryguje mnie postąc Stevensa jego perfekcjonizm w każdym calu jego przywiązanie do służby swojemu Panu i na pierwszy rzut oka porzucenie wszelkich innych wartości i uczuc, moze to pewnego rodzaju misja albo fetysz...dorosły człowiek z kamienna twarza starający nie dawać po sobie znac, że interesuje go cokolwiek poza dobra słuzba jednak widać jego cierpienie najpierw gdy chorował ojciec, pozniej gdy opuściła go jego miłośc, kobieta, której nigdy nie potrafił wyznac tego co naprawdę czuje i skrywa w środku. Intryguje mnie równiez to iż mimo, że wiedział, że jego Pan zle robil ( tak przynajmniej myślę ) nie potrafił tego przyznać mial na pewno dość duży pogląd na polityke gdyz w domu pojawiało się tak wielu jej przedstawicieli, on jednak wolał milczec ukrywać swoje poglądy, a póżniej nawet to iż znał swojego pierwszego Pana, czyzby miał wyrzuty sumienia przez to co on zrobił, a może dalej był tak emocjonalnie przywiązany, że nie chciał słuchac oczernien na temat jego Pana.
Najlepszą dla mnie sceną i scena końcowa kiedy spogląda na tego ptaka, który po prostu odlatuje mysle, że wglebi duszy wie, że nie jest wolny mimo iż ma jakby nie patrzec wysokie stanowisko w hierarchi domu, jednak po spotkaniu z Pania Kenton wie, że życie przeleciało mu nim tak naprawde go zaznał, mysle, że do tego tez odnosi sie tytuł okruch-cos małego.
Jakie są wasze opinie ?