Jak w tytule - wizualnie to mamy do czynienia z perełką, Argento w szczytowej formie. Tak
kreatywne zdjęcia, montaż rzadko się spotyka. Sam pomysł też jest niezły, klimat jak
najbardziej w porządku, muzycznie też jest co najmniej ciekawie, a konkretne sceny mordów
też robią wrażenie.

Natomiast historia ... szczerze mówiąc byłem zaskoczony, że tyle głupot udało się w tak prostej
przecież intrydze upchać. Zachowanie większości bohaterów jest zupełnie nielogiczne. Z
grasującego mordercy, brutalnych zabójstw nikt sobie nic nie robi, zupełnie jakby dla
bohaterów był to chleb powszedni. Szczerze mówiąc pod koniec miałem wręcz nadzieję, że
główna bohaterka zostanie potraktowana jak reszta ofiara, bo tak bardzo się o to prosiła swą
głupotą. Zakończenie zresztą, mimo że widowiskowe, też jest mocno durnowate, do tego
zupełnie niezaskakujące. Dodajmy do tego drewniane aktorstwo i... no nic się tu kupy nie
trzyma. A szkoda.