Zachęcony Oscarem zasiadłem i obejrzałem. W tym roku komisja mając do dyspozycji taki polot, świeżość i emocjonalne cudo jakim są Nędznicy... Egzotyczne, empatyczne, "pozytywnie pstrokate", rytmiczne Życie Pi złożyli ukłon w stronę politycznego kloca stworzonego przez beznadziejnego aktora i jeszcze gorszego jak się okazuje reżysera Bena FAFLUNA... Pomijając wartość scenariusza, który jest oparty na prawdziwych wydarzeniach determinując tym samym merytorykę tego DZIEŁA, film jest po prostu ARCY DNEM! Już po pierwszych 30 minutach filmu brak odpowiedzi na powracające w głowie pytanie: CO TO JEST??? zaczyna kąsać Twoje gardło niczym wściekły tygrys... Dialogi w tym filmie są najgorszą możliwą historią jaką przeszedłem w kinie od wielu, wielu lat - droga przez mękę. Poziom ich "komercyjnej amerykańskości" w stylu NAJTAŃSZEGO serialu o działaniach CIA czy FBI nagrywanego pod Albaquerque w stanie Nowy Meksyk za 1000 dolców dziennie dla ekipy specjalnie ściągniętej z Cincinnati, bo taniej uderza widza po nozdrzach niczym smród wmurowanego sąsiadowi za karę w 1979 roku starego jaja w wielkiej płycie. Moje konsternacja jest tak wielka, że zacząłem łapczywie pytać znajomych, przyjaciół, rodzinę, którzy mieli okazję zetknąć się z tym oscarowym syfem, czy mój odbiór rzeczywistości się załamał i nie rozumiem podstawowych wartości przekazu kina? Wlewa mi się w serce wielki ból i smutek, bo mając tak fajną, rubaszną, zaskakującą prawdziwą historię można było zrobić coś naprawdę interesującego, a mamy ARCY GNIOTA, którego w moim odczuciu należy omijać naprawdę szerokim łukiem!!!