Mam nieco podobne przemyślenia. Też wolę wersję z 1951 roku. Ta z 1970 r. jest o tyle fajna, że dużo w niej własnych interpretacji i pomysłów - akurat dla mnie istnienie różnic w porównaniu z literackim pierwowzorem zawsze stanowi plus, nie lubię ekranizacji filmowych, które nic nie wnoszą od siebie, ani takich które od razu sprzedają całą ksiażkę. Aczkolwiek aktor grający Scrooga właśnie od początku średnio mi pasował do roli. Lubię też scenę, gdzie duch przedstawia Scroogowi Nędzę i Ciemnotę i szkoda, że w filmie jej zabrakło, ale może nie pasowała do klimatu filmu, który jednak zahaczał troszkę o komedię. Obejrzałam zaciekawiona opinią, że jest to jedna z lepszych ekranizacji. Pozostanę jednak fanką wersji z lat 50tych, co nie znaczy absolutnie, że ta jest zła :)