Jestem szczerze zadowolony z obejrzenia tego filmu. Naprawdę wciąga i przedstawia historię w sposób angażujący widza.

Opowieść prowadzona z punktu widzenia nastoletniego, wychowywanego przez samotną matkę chłopca sprawia, że jest ona głęboko humanistyczna. Cały film jest przecież studium nad podziałami. Od początku słuchamy o 'was' i 'nas'. Zarówno w czasie przedwojennego, względnego pokoju jak i w czasie samych tragicznych wydarzeń. Autor nie mogąc oczywista znaleźć miejsca dla bohatera nie będącego po którejś ze stron barykady pozwolił sobie jednak na protagonistę będącego, być może jeszcze - ze względu na wiek, zdystansowanego wobec tych podziałów.

Nie zgodzę się, że mamy tutaj typowy politycznie poprawny wykład przedstawiający stereotypowe spojrzenie na różne narodowości. Tak też:
- żydzi pokazani są zarówno jako obrońcy Grodna jak i komunizujący zdrajcy strzelający w plecy polskim żołnierzom.
- polski antysemityzm ukazany jest bez retuszu w różnych odcieniach. Mamy dzieciaki sympatyzujące z dość niedawno zdelegalizowanym (jak dowiedziałem się z innych recenzji) ruchem ONR, zajmującym się między innymi dokuczaniem żydom. Z drugiej strony jest to nieco żartobliwe jak i pogardliwe traktowanie 'innych' pośród nas.
- Polacy wieszający żydów - nie tylko kolaborantów i zdrajców - z pewnością nie podoba się zwolennikom wizji Polski jako zbawicielki narodów. ONR owcy spisali się w Grodnie wyśmienicie.
- Sowieci są tu jednoznacznie wrogami. Nawet nie przypuszczałem, że wkroczenie bolszewików było realnym atakiem na polskie siły zbrojne a nie mniej lub bardziej pokojowym 'wkroczeniem'. Mimo to mamy tu scenę w której Leoś otrzymuje od rosjan broniących barykadę kubeł by mógł przynieść wodę. Nie są oni tutaj zatem jak Polacy w 'Pokłosiu' wściekłymi morderczymi zombi.

Na szczęście, moim zdaniem z uwagi na wiek głównego bohatera nie dostaliśmy jeszcze raz tej samej wajdowskiej papki patriotycznej w której erotyka wiąże się w sposób ścisły z walką za ojczyznę :)

Jednak to co mnie skłoniło do napisania pierwszej w życiu recenzji na tym portalu jest niesamowity feeling tego filmu. Cały ten przeklęty spektakl, realność perspektywy śmierci i nieuniknionej porażki wobec tak wielu głębokich podziałów i nienawiści prowadzących do tragicznego finału dla wszystkich wywołuje to samo wrażenie jakie miałem oglądając kiedyś film 'The cube'. Trudno zrozumieć czy w tej maszynie do mielenia mięsa jaką były masowe wojenne działania była jakakolwiek nadzieja dla ludności Grodna. Bowiem i tragiczny los spotkał i Polaków, i Żydów w tym kolaborantów bolszewickich, polskich żołnierzy i cywilów.