Twórca RĘKOPISU ZNALEZIONEGO W SARAGOSSIE to jedna z najwybitniejszych osobowości w historii polskiego (ba! nawet światowego) kina! JEDnak po zrealizowaniu SANATORIUM POD KLEPSYDRĄ Has powoli wytracał werwę i tempo. OSOBISTY PAMIĘTNIK GRZESZNIKA... zreazliowany w roku 1985 jest tego dobitnym odowodem, ponieważ pozostaje obrazem zupełnie zapomnianym i prawie nieznanym. To specyficzne kino - zawsze jak u Hasa (no, moze poza LALKĄ). PAMIĘTNIK to swoiste pomieszanie kina poetyckiego, dramatu, fantasy i horroru. Film wygląda jak złudzenie, nieco narkotyczny sen. Niestety - w swej treści i strukturze jest niezbyt odkrywczy i mało interesujący. Wiele wątków zastosowano i rozwinięto tu niekonsekwentnie. Pod płaszczykiem poetyckiej metafory - też kryje się nie za wiele -a przesłanie filmu jest wielce nieaktualne. Has chciałby by jego film został narzędziem filozoficznej dysputy, ale w ręku ma same puste argumenty. Cały film nie składa się w senoswną całośc - zaliczając sceny lepsze i gorsze. Na szęście imponuje bogato obsadzony drugi plan aktorski: Franciszek Pieczka, Janusz Michałowski, Zofia Merle, Anna Dymna, Maciej Kozłowski, Ewa Wiśniewska oraz młoda Katarzyna Figura.Piotr Bajor w roli głównej nie zasze jest przekonujący - jego aktorstwo wypada nierówno. To kolejna wada tego obrazu. Fiulm ma też kilka walorów - świetne kostiumy i imponująca warstwa wizualna - jak zaszwe u Hasa. Na dobre słowo zasługuje też piękna muzyka Jerzego Maksymiuka. Obraz też ma fainy klimat - szczególnie w warstwie scen mistycznych. Mimo to OSOBISTY PAMIĘTNIK GRZESZNIKA ... nie jest zbyt dobrym filmem! Daleko mu do "Lalki" ,a od SANATRRIUM POD KLEPSYDRĄ czy PAMIĘTNIKA ZNALEZIONEGO W SARAGOSSIE dzielą go całe lata świetlne. Dla koneserów polskiego kina i bezkrytycznych wielbicieli talentu Hasa.