Jak dla mnie całe tło służy ukazaniu tego, jak historie, które tworzymy w głowach kształtują nasze życie.

Sposób w jaki film się zaczyna i kończy: ze studia filmowego wchodzimy i wychodzimy z historii.

Zabawka ptaszek-w-klatce: gdzie bohaterka bawiąc się nią powtarza In-Out

Narratorka w środku filmu mówiąca, że każdy z nas potrzebuje historii

Uzdrowienie głównej bohaterki, gdzie wychodzi z jednej historii, „umiera” - gdzie była molestowana przez brata.
Zaczyna nową historię, jako nowa dziewczynka. Super pokazane leczenie się z traumy.

Nawet na końcu jak kamera wychodzi z historii i przechodzi do studia narratorka mówi In-Out.

Czyli, że wszyscy mamy swoje historie i sami wybieramy w których uczestniczymy.

Pewnie jest wiele innych nawiązań do tego motywu, ale tylko tyle wychwyciłem.