o polskim tytule lepiej nie wspominac...
zgadzam sie z Toba ze rezyser na pierwszym planie obrazuje 'degeneracje i upadek naszej emocjonalnej, duchowej sfery.' oprocz tego ja doszukalem sie elementu przemijania czasu, wygody w jakiej zyjemy i przyzwyczajen do ktorych ludzie nie przywiazuja uwagi. moda, codziennosc, schematy kolejnego dnia. moim zdaniem zalozeniem tego filmu bylo nadanie kontrastu. ukazanie czlowieka jako maluczkiego prymitywa, niezdolnego do uczuc gdy wszystko ma i niczego mu nie brakuje. ludzie zatraceni w szarej rzeczywistosci nagle wyczulaja sie na innych. nagle zaczynaja na prawde czuc tytulowym perfekcyjnym zmyslem. bardzo spodobala mi sie interpretacja uczuc w momencie tuz przed 'epidemiami'. smutek i wech; paranoja i obzarstwo przed utrata smaku, gniew i sluch oraz milosc i wzrok. trafiona kompozycja. polecam!

a ja bym powiedział że to bzdura. kolejna lewacka tyrada o tym jak to świat jest zdegenerowany i wyzuty z uczuć. podczas gdy tak nie jest. ludzie mają przyjaciół, rodziny, kochają i są kochani. a że są zabiegani? co z tego? poziom życia się podniósł to trzeba pracować na to. i wcale tak nie sa obojętni na innych. a to że nie czują bliskości z obcymi ludźmi tylko dlatego że są ludźmi to zupełnie naturalne. tak jest ludzka psychika skonstruowana i tyle. wg badań człowiek nie może mieć więcej niż około 300 znajomych, oczywiście może znać więcej ludzi ale nie będzie czuł do nich żadnej bliskości

Wybacz, ale odniose sie do kilku kwestii Twojej wypowiedzi systemem zero jedynkowym. 'Jaki to swiat zdegenerowany' - jakzeby inaczej okreslic kierunek w jakim zmierzamy jako ogol? W szczegolnosci przybierajace na sile akty terroru i przemocy na kontynecie Starego Swiata. Quo vadis ludzkosci? 'Ludzie maja przyjaciol, rodziny, kochaja i sa kochani' - jakiz to odsetek wobec calosci? Ledwie promil. 'Poziom zycia sie podniosl to trzeba pracowac na to' - podniosl a i owszem tylko skad nader uzywane pojecie 'kraje trzeciego swiata'? a pracuja na to i tu pelna zgoda...drobne azjatyckie raczki w warunkach pozostawmy moze bez komentarza. 'Wcale nie sa obojetni na innych' - widze to kazdego dnia w drodze do i po pracy, na kazdym kroku, rogu, zakamarku, w srodkach transportu, nic dodac nic ujac, doslownie wszechobecna empatia i umilowanie blizniego. 'Nie czuja bliskosci z obcymi ludzmi tylko dlatego, ze sa ludzmi to zupelnie normalne' - a podobno okreslaja nas stadnymi? 'Wg badan czlowiek nie moze miec wiecej niz okolo 300+ znajomych - nie bedzie czul do nich zadnej bliskosci' - chocby mieli i trzech takowo sie nie stanie a badania coz...trudno nie wierzyc w nic jak spiewal jeden znany poeta. Zapraszam serdecznie do polemiki zrazu uprzedzajac, iz patrze z perspektywy pieprzonej miejskiej dzungli, choc wybywajac tu i owdzie w dzicz bacznie zaobserwowawszy nie znajduje diametralnej roznicy miedzy owemi. Pozdrawiam! ;)

W pelni zgoda :)