Pozornie słabe i niskobudżetowe kino, a jednak to najbardziej przygnębiający film o amerykańskiej prowincji, jaki widziałem. Jednemu z bohaterów urzędnik podkręca przed nosem wysokość stołu, aby wiedział, gdzie jego miejsce. Drugi cieszy się, że zarabia tuż przed emeryturą trzynaście i pół dolara za godzinę. Oglądając, chyba każdy stwierdzi, że ma lepiej. Antybohaterowie z miasteczka, gdzie czas stanął w miejscu, a możliwości uleciały gdzieś w inną stronę. Kino o tym, że jesteśmy swoimi wyborami, ich konsekwencjami, ale też o tym, że można utknąć z samym sobą i niewiele da się z tym zrobić. Bez dydaktyki, bez zwrotu akcji, bez większej możliwości na to, by cokolwiek zmienić. Przegrani, którymi nie interesuje się świat. Ale zainteresowali się twórcy tego filmu. Dlatego niezły.