nie wiem, jak wygląda historia w książce, ta filmowa jest nieszczególnie wciągająca.
mam wrażenie, że nierzadko reżyser przekładający tekst, (który nie jest scenariuszem)
zachowuje się tak, jakby widzowie znali książkę i teraz tylko sobie usiedli z drinkiem przy
kominku i dla porządku włączyli filmik.
albo trzyma się zbyt blisko tekstu i szura po ziemi przez to, nie mogąc ulecieć ponad
opowiadaną historię, (zaprzeczeniem tego jest 'solaris' sonderbergha) albo chce
wycisnąć z poszczególnych postaci jakiś dramatyzm, który nie musiał być wcale osią
opowieści.

aktorstwo na pewno świetne, hugo weaving doskonale pokazał postać staczającą się,
kogoś, kto dryfuje i w oddali widać już skały o które się rozbije.
w ciągłym napięciu i jednocześnie niechlujstwie życiowym, coś wyrwać komuś z portfela,
bo akurat taka potrzeba, obić twarz, bo pokazali właśnie w tv morderstwo, którego się
jest autorem, nieważne, że dziecko gdzieś tam siedzi zostawione, przyczajone.
w oczach dosłownie widać gasnącą jasność, gdy problemy się nawarstwiają. tym
bardziej to cenię, bo widzę, że dzisiejsi aktorzy hollywood często nie są zdolni do wyjścia
poza własne ego/ wizerunek/ rozpieszczenie. gdy myślę, że np. tom cruise miałby zagrać
menela, to zapewne byłby to bohaterski menel, musiałby mieć coś heroicznego w sobie,
popartego milionami dolarów w oczach w tle i tysiącami fanów. hugo weaving może nie
jest tej wielkości gwiazdą (na szczęście, nie rozpieścili go taką porcją budyniu
lukratywnych propozycji) ale ma na koncie wiele świetnych ról i mógłby ulec;-) jednak
tutaj jest totalnie nieładny, umorusany, ostrzyżony w coś co przypomina fryzurę, ale nią
nie jest i po prostu na dnie. i taki ma być tutaj, super, że stać go było na to. poszedł na
całość w tej roli. (zakładając, że się sam się nie stoczył)...