Historia, jakiej nikt nie chce oglądać przedstawiona w sposób, który nadaje jej zindywidualizowanego brzmienia. Sceny są niewygodne, pokazują rozterki bohatera skupionego na własnych tragicznych uczuciach. Uderza bezsilność bohatera wobec narastających problemów, niedorozwój mechanizmów radzenia sobie z trudnościami, co skutkuje coraz głębszym popadaniem w absolutną niemoc uderzającą rykoszetem w jego relacje i życie zawodowe.
Nie pomaga brak wsparcia i niezgrabność reakcji otaczających ludzi, za co trudno ich winić - każdy ma swoją historię, dla każdego innego człowieka inni ludzie są innymi ludźmi.
Brak dodatkowej ścieżki dźwiękowej jedynie dodaje surowości historii, odziera ją z niepotrzebnych romantycznych uniesień.