Emma Bovary miała jedną słabość- słabość do nierealnych marzeń o miłości. Stworzyła sobie mały świat, przekornie uciekając od rzeczywistości, co w końcowym efekcie doprowadziło biedną, choć tak na dobrą rękę samą sobie winną, kobietę do upadku.
Hmm...jeśli Panią Bovary porównaliśmy do słabości, drogi doktor Karol musi bezapelacyjnie otrzymać etykietkę bezdennej naiwności, jakże jednak pięknej w swojej prostocie
Cóż za ironia, że Emma przez całe życie szukała idealnej miłości, nie widząc, że los obdarował ją małżonkiem darzącym ją uczuciem tak wielkim, że zdolny był zrobić dla niej…wszystko...
Co do samej realizacji- reżyser opuszcza ważne aspekty- jak np. odkrycie Karola Bovary zdrady Emmy z listów i jego śmierć, co świadczy przecież, że Emma nie tylko zniszczyła siebie, ale i męża...