właśnie tak powinien wyglądać prawdziwy horror, a nie jakieś bzdury o młodocianych półgłówkach na odludziu atakowanych przez zamaskowanego psychopatę ubranego w szmaty i uzbrojonego w siekierę/hak/piłę mechaniczną/nóż czy co tam jeszcze.
W tym przypadku fabuła wydaje się banalna - młode małżeństwo w nawiedzonym domu i właściwie o tym jest cały film; jest to jednak ujęte w paradokumentalną konwencję i opowiedziane w bardzo niepokojący sposób, przez co nawet przez chwilę się nie nudziłem.
Aktorzy się nie popisali ale ich kreacje i tak były ciekawe - dziewczyna po traumatycznych przejściach która boi się tej nieczystej siły i pragnie tylko spokoju, w konfrontacji z jej przemądrzałym chłopakiem, który chce na własną rękę zbadać zjawisko i mu się przeciwstawić.
Pomimo monotonnej fabuły co chwila pojawiają się nowe wątki; nie chcę tu spoilerować, ale mam na myśli to, że w trakcie oglądania nie ma się wrażenia, że akcja filmu stoi w miejscu. Podobało mi się, w jaki sposób została przedstawiona siła nieczysta - zamiast upiornej dziewczynki, ożywającej lalki czy straszydła z serii "Klątwa" tutaj mamy - no właśnie, co? Zło nie jest tutaj spersonifikowane ani utożsamione z niczym konkretnym, co czyni moim zdaniem ten film jeszcze bardziej przerażającym.
Mało który film jest w stanie mnie przestraszyć; np. podczas oglądania słynnego "Egzorcysty" bolał mnie brzuch, ale nie z nerwów ani z powodu zatrucia pokarmowego, ale zwyczajnie ze śmiechu :D, jednak w trakcie seansu "Paranormal Activity" były liczne momenty podczas których odczuwałem pewien niepokój i ciarki przechodzące po plecach, zwłaszcza kiedy był obraz z kamery skierowanej na łóżko i kiedy "przewijany" do przodu czas wracał do swojego właściwego rytmu; wtedy było wiadomo, że będzie akcja i wtenczas ten film trzymał mnie w takim napięciu, jakiego nie spodziewałem się po horrorze o tak niepozornym tytule i oklepanej fabule. Noc 20. i 21. to istne sceny-perełki.
Może moja ocena jest zawyżona i może ten film nie zasługuje na tak wysoką notę, jednak wziąłem pod uwagę nadspodziewanie silne emocje towarzyszące mi podczas seansu, co musi świadczyć na korzyść filmu. Pozycja obowiązkowa dla każdego fana horroru.