Oby więcej takich... Jedni lubią, inni nie. Dla mnie to jedyny sposób, abym poczuł strach podczas seansu.

zgadzam się w zupełności!!!
W horror nakręcony w ten sposób jestem w stanie uwierzyć i tylko taki daje mi niezłą dawkę adrenaliny.Oczywiście koniecznością jest obejrzenie go w ciszy i spokoju i oczywiście wieczorem.Oglądając go w skupieniu i z dobrym nagłośnieniem można przeżyć naprawdę niesamowite emocje.

jeżeli mogę odnieść się do filmowego warsztatu.to zabieg mający uwiarygodnić głupowatą historyjkę o duchach jest malo przekonywujący .Zabieg sprytny ale dziecinny.Przedstawienie nam takiego banału w konwencji filmu dokumentalnego, na poważnego widza nie podziała!Osobiście oczekuję od kina czegoś bardziej kreatywnego i wiarygodnego,a nie powtarzania konwencji pseudo-dokumentalnego filmu

Wiesz... Na mnie to działa. System oparty na niedomówieniach, niewiele widać, dużo dopowiada wyobraźnia, może nie jest to sposób wyszukany, no ale tak samo jak na komedii chcę się śmiać, tak na horrorze chcę się bać.

Jest więcej takich jak ja więc jest zapotrzebowanie na filmy kręcone w taki sposób.

Filmy typu Lśnienie nie działają na moje poczucie strachu, książka mogłaby, ogólnie medium, które pozostawia miejsce na wyobraźnie.

Niejasne ujęcia czy trzask drzwi zrobi na mnie większe wrażenie niż jakiś potwór, psychopatyczny morderca i ujęcia z góry do dołu zaplanowane dające wszystko na tacy, choćby były majstersztykiem.

Tę samą teorię daję grom komputerowym, gdy grafika była pixelowata wiele trzeba było sobie dopowiadać, min dlatego (na równi z sentymentem) tak dobrze wspominamy dawne gry.

No ale to moje zdanie...

I to jest odpowiedź dlaczego takie filmy są kręcone

z tych wszystkich filmów podobał mi się tylko "Cloverfield" - i to nie dlatego, że był straszny, ale to po prostu świetna produkcja!