Czym się wybija? Cóż... najwyraźniej tym, że dotarł do ludzi spoza niszy i zainteresował masowego odbiorcę tym, co koreańskie kino ma do zaoferowania. To dobra rzecz, zasługująca na uznanie. :-)

Być może, mimo mojego umiarkowanego optymizmu też się cieszę, bo kino azjatyckie zdecydowanie zasługuje na większe zainteresowanie. Ale wydawało mi się, że takim koreańskim game changerem był przynajmniej Oldboy.

To nie jakośc filmu sprawiła, ze ludzie docenili ten film, tylko kasa i promocja. I nam się wbija do głów, ze to musi być dobre.Jest wiele lepszych filmów z korei, ale nie sa promowane.A ten film ma po prost wygrywac , to marketing.

Gdyby tak było, to każda część Transformersów zdobyłaby wszystkie możliwe Oscary.

nie zdziw się, rok temu nominowa byla czarna pantera. kasa, kasa, kasa, i kolorowe twarzyczki się liczą teraz..Zejdz na ziemię

Ech... To, że Tobie się coś nie podoba nie znaczy, że to jest złe i nikomu nie powinno się podobać.

Skąd się biorą takie "mądrości" w Twojej głowie ?

"To nie jakośc filmu sprawiła, ze ludzie docenili ten film, tylko kasa i promocja"

A skąd się biorą pozytywne opinie o tym filmie?

Skąd ze wiekscości się ten film aż tak podobał wiem skomplikowane

No pewnie każdemu zapłacili, nie? Bo jak inaczej, skoro tylko kasa i promocja. Pochwalmy się ile podostawaliśmy za te pozytywne oceny :)

aha super. a w fabule co jest takiego ciekawego co?

https://www.filmweb.pl/reviews/recenzja-filmu-Parasite-22608

Może piszą tak, bo za dużej konkurencji to on nie ma. Bo i co? Nowy Tarantino to lekki i zabawny film, który jednak szybko się zapomina, a ,,Joker" - jeżeli przyjmiemy, że ,,Parasite" to ,,lekka łopatologia" - wali łopatą po łbie. Na tle tych filmów ,,Parasite" jednak się wyróżnia. Zobaczymy, co przyniesie końcówka roku.

I chcesz powiedziec, ze ot film który zasluguje na 2 oscary jako najlepszy film zagraniczny i najlepszy film w ogóle? Roma miała taką sytuacje w zeszłym roku i w sumie bardziej jej sie nalezalo , jak mam być szczery

Z tą Romą to pojechałeś. Najnudniejszy film jaki w życiu widziałem. Natomiast Parasite tak świetnie bawi się formą i daje do myślenia że wyjątkowo zasługuje na uznanie widzów

To, ze sie nudziłes na filmie nie znaczy , ze jest zły. Parasite ma ciekawa (dla twitterowych fanów) historyjkę i to wszystko. Na tym polega zaleta tego filmu. Umieszczanie wszystkich czlownków rodziny, po kolei w domu bylo nużące Odkrycie męza byłej kucharki w schronie i cala ta historyjka malo zajmująca.Idiotyzm bogatego malzenstwa zakrawał o kpinę. Nie wiem co daje ci do myslenia wtym filmie. Bardzo 'gleboka" scena jak bogacz uwaza, ze jego kierowca smierdzi?

czym się parasite tak wyróżnia geniuszu?

Wlasnie; film roku.

ten finał faktycznie zepsuty, a mógł sobie po prostu uciec z tego domu, a nie czekac aż jego syn kupi ten dom

Koniec to była narracja chłopaka, który miał niezłe uszkodzenia mózgu po wypadku. On ten koniec sobie tylko wyobrażał, a tak naprawdę do tego zapewne wcale nie doszło.

Podobnie- nie rozumiem zachwytu tym filmem. Jestem wielkim miłośnikiem kina azjatyckiego, w szczególności koreańskiego i być może oczekiwałem czegoś więcej [?]. Sam pomysł na film, scenariusz, niezły. Warto zwrócić także uwagę na grę aktorska, która jest niebywała. Jednak całościowo film oceniam jako słaby. Symbolika staje się tutaj momentami tak nachalna jakby ktoś chciał wpoić coś świeżemu gimnazjaliście, zabawa stylami staje się nachalna a zwroty akcji przewidywalne. Koniec filmu banalny. Mówiono, że to kino zrobione przez Koreańczyka dla Koreańczyków, ale jak na ironię to na zachodzie „Parasite” odnosi wielki sukces. Tak, jak w zasadzie zacząłem…być może spodziewałem się czegoś więcej.
O wiele ciekawsze było dla mnie krytykowane za swoją ‘amerykańskość’ chińskie „Kłamstewko” choć film miał także niedociągnięcia. Tak czy inaczej miło widzieć coraz więcej filmów azjatyckich w mainstreamie.

Ponoć o gustach się nie dyskutuje, więc jeśli komuś się ten film podoba to ok. Ale po jego obejrzeniu, zachęcony nominacjami, nagrodami czy opiniami, uważam, że film jest po prostu nudny jak flaki z olejem. Może i pewne sceny potrafią zaskoczyć, ale nie jest to zaskok wciagajacy w film, a raczej pogłębiający żenadę i absurdalność fabuły. Czytając opinie o drugim, trzecim czy szóstym dnie filmu trochę mnie podbija, bowiem odnoszę wrażenie, że przypomina to spuszczanie się nad głębia przekazu płaszcza wiszącego w muzeum na wieszaku, co go jakiś gość muzeum tam powiesił. Owszem, rozumiem - tak myślę - wiele symboli filmu z "zapachem pospólstwa" na czele, ale i tak nie kupuję tej historii, nie chcę wymyślać wszędzie sensu na siłę, być może nawet tam, gdzie go pewnie i nie ma. Zatem - jeśli ktoś chce wynudzić się do granic możliwości i wpaść w kompleksy, że może jest zbyt głupi, żeby zrozumieć to arcydzieło, to śmiało niech ogląda. A arcydzieło poznaję się po tym, że do filmu zawsze się wraca i można je oglądać w kółko. Niech Ci, co wystawili filmowi taka ocenę obejrzą go kilka razy i się okaże, z jakim arcydziełem mają do czynienia. Ja nie zamierzam nigdy do tego filmu wracać...

Też nie zamierzam do niego wracać. Z perspektywy czasu wydaje mi się coraz bardziej pretensjonalny.

Na początku wymieniasz wiele, wiele zalet filmu aby w końcu podać trzy wady, i to bez argumentacji. Cóż, jeśli film jest nieco łopatologiczny (co przyznaję), to tylko dlatego aby wyjaskrawić swój główny temat - a jest nim rozziew między bogatymi a biednymi. Temat, który niby znamy, jest tu przedstawiony świeżo i, co dla mnie ważne, niezwykle przewrotnie, a przez to - prowokujący do myślenia. Według mnie ten film jest krzykiem ostrzeżenia, skierowanym raczej do klas posiadających, niż biednych. Zarazem jego przewrotność polega na tym, że jako przeciętny widz, nie mogę w prosty sposób utożsamić się z biednymi. Dlaczego? Ano dlatego, że autorzy wyraźnie podkreślają rys psychopatyczny w ich charakterze (dawna gosposia, licząc na ich 'miłosierdzie', wyjawia im sekret kryjący się w schronie, ale się przelicza). Z kolei bogaci zostali przedstawieni w sposób satyryczny, ale to - o dziwo - nie pozbawia wiarygodności ich obrazu. Oglądając, co chwilę nasuwały mi się obrazy moich bogatych znajomych, zbytnio skupionych na zakupach, mało znaczących oznakach statusu, blichtrze - to oni są pretensjonalni, i w tym film "Parasite" jest boleśnie prawdziwy.
Wszystko to powoduje, że odpowiedź na pytanie, kogo wskazać jako tytułowego pasożyta nie jest tak oczywista. I jeśli na ten temat toczą się spory, to tylko świadczy o wartości filmu. Według mnie pasożytami są ci bogaci - w końcu to sam pan Park przyznaje, że bez pracy gosposi jego dom po tygodniu zmieniłby się w śmietnik. Zarazem jednak widz nie cieszy się długo tym wnioskiem, bo biedni w tym filmie - domyślna klasa 'ułomna' - podejmują walkę między sobą. I chociaż możemy ich zrozumieć, patrzymy na tę walkę okiem biologa-behawiorysty.
Ten film również polemizuje z głównym mitem liberalnego kapitalizmu - że przy odrobinie inicjatywy i zdolności prawie każdy może wskoczyć na sam szczyt społecznej drabiny. 'Ofiary' dzikiego kapitalizmu też są przedstawione dwuznacznie - budzą współczucie, lecz "spuszczone ze smyczy" ujawniają zwierzęce cechy.
Według mnie ten film sprawdza się jako metafora stosunków społecznych w kapitalizmie, jak i przypowieść o bogatych i biednych, wyostrzając ich cechy niczym Swift w "Gulliwerze", bo jest też utworem o zacięciu satyrycznym.

zachwyt nad tym filmem pokazuje jaką mamy intelektualną zapaść w dzisiejszym społeczeństwie...nagle został odkryty system zależności między biednymi i bogatymi, pracownikami i pracodawcami...Parasite nie jest prawdziwy to klasyczne krzywe zwierciadło, które ma uwypuklić pewne cechy...zgadzam się z tymi, którzy twierdzą, że film jest dobry, ale daleko mu do wybitności i szybko się go zapomina...

Chociaż jeden myślący... Nagle się teraz wszyscy obudzili, że tak wygląda życie? To gdzie oni do tej pory żyli? W jakiejś mydlanej bańce?

Czlowieku, jak mozęsz ten film brac na poważnie i traktować jako ostrzeżenie, skoro bogaci w tym filmie to dno dna.Psychologia postaci nie istnieje

Wiarygodni bogaci? Gosposia pracowała u nich ładnych parę lat,a ta babeczka uwierzyła w gruźlicę jakiemuś typowi, który z miesiąc u niej pracował. Jakby mi mogła na spokojnie usiąść i porozmawiać z tą gosposią, tylko ją zwalnia, bo kaszlnela dwa razy. I na pewno nie wydałoby się to podejrzane, że facet gołymi rękami z kosza wyjmuje czyjąś zakrwawioną chusteczkę

Kolejny argument, ale oni i tak nie zrozumieją, będą tłumaczyć to tym, że przecież oni tak super to wymyślili, że każdy by ot tak uwierzył obcym i Jeszce robił dokładnie to czego oni chcą jak np. brak rozmowy z gosposią o powodzie zwolnienia, banał w najprostszej postaci.

No dobra stary, ale to co napisałeś jest oczywiste i od dawna wiadome, więc co cie tak zaskoczyło w tym filmie? Dopiero po obejrzeniu dowiedziałeś się jak wygląda bieda, i że bogaci ludzie z reguły pozują na idealnych, a we własnym zaciszu wychodzą ich pierwotne instynkty? Przecież to banał, o którym każdy wie... Masz 16 lat, że jeszcze tego nie wiesz czy jak?

Dokładnie

Podpisuję się obiema rękami.

Ten film to szmira napędzana lansem na hajs i straszne gówno jak pancernik potiomkin.

No właśnie nie wiem ,fajny film ale skąd te opinie

Wlasnie wyszedlem z kina. Duzy zawód wnstosunku do oczekiwań. Napewno nie jest to film na Oskara

Dla mnie ten film, od momentu pojawienia się z powrotem pokojówki, jest zwyczajnie debilny. Sorry.(w sumie to już wcześniej był debilny).

I właśnie takich upośledzeńców filmwebowych oceniających dany film na 1, żeby zrobić na złość reszcie i na siłę się czymś wyróżnić powinno się usuwać z portalu. Inna propozycja, to dać dwa przyciski "fajny", "niefajny", bo i tak oceniają w skali zero-jedynkowej.

Niby debilny film, a zero argumentów, plus wyzwisko, oszczerstwa, najniższa możliwa ocena. Wynik jest jednoznaczny: hejter wykryty. Jesteś pewny, że to nie ty powinieneś usunąć konto, ewentualnie milczeć, gdy nie masz nic sensownego do powiedzenia? :)

Jakie zero argumentów? Czytałeś mój pierwszy komentarz nt tego filmu? Argumenty to - "od momentu pojawienia się z powrotem pokojówki, jest zwyczajnie debilny. " Chyba możliwe do zrozumienia.:)

Zrozumiałem także, że "w sumie to już wcześniej był debilny", ale tego fragmentu już nie chciało ci się wkleić, bo nie pasuje do twojej narracji. Skupiasz uwagę nie na tym co trzeba i wciąż wychodzą braki argumentacyjne.

Wcześniej był głupi ze względu na zachowanie pani domu, zwolnienie właśnie tej pokojówki która była "od zawsze" w rodzinie i była bardzo szanowana przez domowników.. została wywalona jak jakiś zużyty grat bo pani domu łyknęła zwykły kit jakiegoś nowo zatrudnionego kierowcy. Do mnie takie rzeczy nie trafiają i nawet jeśli rzeczywiście Azjaci są aż tacy pozbawieni uczuć, to w tym filmie to wyglądało na megaidiotyczne. OK?

Brawo !

Mnie zastanawia grubymi nićmi szyte trzymanie w karbach rodziny przez gosposię. Przecież i ona i oni mają sporo za uszami, więc dlaczego dają się przez nią trzymać "na muszce"?

Dlatego, że ona tam już nie pracuje, nie ma więc za wiele do stracenia, a oni, przeciwnie.

Niestety co osoba to opinia... Przekonałem się o tym dosadnie gdy kiedyś grupowo weszliśmy do domu strachów w Sopocie i obca dziewczyna, która szła przede mną z chłopakiem, wyszła cala roztrzęsiona i mówiła, że było naprawdę strasznie, a ja wyszedłem zażenowany bo to było straszne chyba jedynie dla kogoś z mózgiem dziecka.
Co to ma wspólnego z filmem? A to, że ludzie piszą jaki to on nieprzewidywalny i jaki rewelacyjny... Ten film jest bardzo przerysowany, fajny zamysł ze zbyt dużą łatwością w dzianiu się rzeczy, które w rzeczywistości by nie przeszły nawet u ludzi z IQ 50... Film był niezły, ale to wszystko, na pewno nie na tyle nagród. Jeżeli ktoś twierdzi, że był nieprzewidywalny to chyba jesteście jakimiś romantykami, którzy zzyli się z waszym zdaniem "super fajną, zaradną rodzinką". Ja od początku traktowałem ich jako cwaniaków, którzy niszczą ludziom być może i życie dla swoich potrzeb, dlatego nie zaskoczyło mnie nic z tego co zrobili, a to, że tatuś przejmował się tylko synkiem i od początku filmu robił z siebie pajaca na jego zawołanie to też może dziwić tylko tych, którzy zachowują się tak samo na codzień i tego nie widzą, czyli jakieś 70% głupich maDek, które na wszystko pozwalają swoim dzieciom. Na samym końcu gospodarz pięknie pokazał ile warte jest dla niego życie innych, z resztą było to widać od samego początku filmu nawet ze strony matki, która od wejścia traktowała nową gosposię jak rzecz. Powtórzę film fajny, ale przewidywalny i grubymi nićmi szyty.

Bardziej podobały mi się Ddong-pa-ri 2008 i Kim-bok-nam Sal-in-sa-eui Jeon-mal 2010.

jest multum filmów ukazujacych koegzystujaca biedotę i bogaczy. Nie rozumiem tak wielkiego zachwytu nad tym filmem. Film jest wartościowy, ciekawy i niezły moim zdaniem, ale tylko niezły. Nie wiem czy tu zadziałała jakaś psychologia tłumu na filmwebie, że wszyscy zaczeli oceniać 8, 10 bo inni tak ocenili i Akademia tak wysoko oceniła... nie wiem o co ch,odzi. Na 8 to moim zdaniem ten film nie zasluguje no ale o gustach się nie dyskutuje.

Mnie ujmuję przewrotność z jaką "Parasite" stał się pasożytem gali oskarowej. Film jest dość prosty, łopatologiczny, przeciętny momentami, ale dobrze zrealizowany. Tutaj pytanie - kto decyduje o sukcesie filmu? Marketingowiec? W wielu sytuacjach i owszem. Niemniej jednak ta historyjka jest bardzo nośna, bajki o biednych i bogatych to archetyp, który jest niemalże tak stary jak kultura. "Parasite" jest filmem, który techniczny kinoman, wrażliwy na język kina uzna niemalże za obrazę inteligencji i własnych filmowych zdolności poznawczych, Broń Boże coś, co spowoduje jakiś kinowy orgazm. Inny krytyk, który jest wrażliwy na kwestie przypowieści i wartości, którą niesie film uzna, że "Parasite" przekazuje uniwersalne prawdy społeczne, nad którymi zawsze i wszędzie na planecie Ziemia pochylić się trzeba. Na końcu jest tzw "przeciętny widz" - który to ogranicza się do "Świetny film!", zaśmieje się na scenie z wyjmowaniem gaci spod siedzenia i tyle.

Jest czynnik ludzki i czynnik "kinomański". Żeby ocenić film w miarę obiektywnie by trzeba było trzymać reprezentacje populacji Ziemian w filmowej izolacji przez rok po czym podać dwa filmy badawcze. Jeden taki "niekwestionowany hit" a drugi niedoceniony, bez marketingu o podobnym poziomie realizacji. Powiedzieć badanym, że ten niedoceniony to światowy fenomen, a ten prawdziwy "zmieniający kino" to jakiś niszowy biedak. Czekać na oceny osób, które identyfikują się jako kinomani i tych, którzy tak o sobie nie myślą.

Sądzę, że kinomani widzieliby w niszowym, a podawanym jako hit filmie zbytnią łopatologie, kopiarstwo i festiwalowość czy też przerost formy nad treścią z lubością wytykając wszelką dosłowność. Zaś badawczy odpowiednik "Parasite" podany na tacy jako pukający do nieba bram film nieznanego a zdolnego reżysera byłby odebrany jako ciekawy, pokazujący geniusz, obiecujący etc.

Osoby nie identyfikujące się jako kinomani obejrzeliby oba filmy i prawdopodobnie sugerowałyby się przedstawieniem filmu jako ten z sukcesem lub bez.

Ciekawym byłoby również nie mówienie o obu filmach nic.

Nie jestem znawcą filmowym, ale mi niczym nie zaimponował. Poczytałem i narobiłem sobie apetytu. Pierwsze 15 minut bardzo dobrze zapowiadało rozwój sytuacji, potem było już tylko gorzej. Doskonały pomysł zmarnowany. Mogła być z tego niezła komedia czy komediodramat a wyszło... no nie wiem co wyszło, ale ja tego nie kupuję. Niby kryje się za tym jakiś głębszy sens, a tak naprawdę, to pokazano tylko oczywiste zjawiska społeczne i naturę ludzką jaką każdy zna.